پیمیکرولیموس-Pimecrolimus

تعداد بازدید : 1467

تاریخ انتشار : ۱۳۹۵/۱/۹

هشدار! تجويز و تعيين دوز دارو به عهده پزشک می باشد و ماما سایت هيچگونه مسئوليتی در خصوص مصرف خود سرانه دارو ندارد

نام علمی دارو

[پیمیکرولیموس-Pimecrolimus]

گروه دارویی

[داروهای پوستی]

موارد مصرف پیمیکرولیموس (Pimecrolimus)

درمان انواع خفیف تا متوسط درماتیت آتوپیک به صورت کوتاه مدت و بلند مدت متناوب در بیمارانی که به درمان های اصلی پاسخی نداده اند و یا این درمان ها مناسب فرد نبوده اند.

مکانیسم اثر پیمیکرولیموس (Pimecrolimus)

به داخل اپیدرم ملتهب نفوذ کرده و از طریق متوقف کردن عملیات ترجمه ژن های سایتوکاین های پیش التهابی مثل اینترلوکین 2، اینترفرون گاما -نوع Th1-، اینترلوکین4 و اینترلوکین 10 -نوع Th2-، فعالیت سلول T را مهار می کند. پیمکرولیموس به پروتئین داخل سلولی FKBP-12 متصل شده و باعث مهار کلسی نورین می شود، در نتیجه ترجمه سایتوکاین ها مهار شده و فعالیت سلول T متوقف می گردد. هم چنین به دنبال تحریک با آنتی ژن IgE در محیط برون تن ، آزادسازی سایتوکاین های التهابی و واسطه های آن ها از سلول های ماستوسیت مهار می شود.

موارد منع مصرف پیمیکرولیموس (Pimecrolimus)

حساسیت شدید به پیمکرولیموس یا سایر ترکیبات فرمولاسیون

عوارض جانبی پیمیکرولیموس (Pimecrolimus)

سیستم عصبی مرکزی: سردرد، تب

موضعی: سوزش در محل استعمال

تنفسی: فارنژیت، سرفه، عفونت مجرای تنفسی فوقانی، برونشیت

متفرقه: آنفلوانزا

عفونت پوستی، فولیکولیت، زرد زخم، پاپیلومای پوستی، آکنه، درماتیت هرپسی، دیس منوره، اسهال، گاستروانتریت، درد شکمی، یبوست، تحریک محل استعمال، خارش، قرمزی، عفونت چشم و گوش، فارنژیت، آسم و تشدید آن، احتقان بینی، سینوزیت، خون دماغ، تنگی نفس، پنومونی، عفونت ویروسی، التهاب لوزه، واکنش های ازدیاد حساسیتی، عفونت هرپسی

تداخل دارویی پیمیکرولیموس (Pimecrolimus)

- با مهار کننده های CYP3A4 تداخل مهم فارماکوکینتیکی دارد.

- ضد قارچ های آزول: متابولیسم پیمکرولیموس را مهار نموده و جذب سیستمیک آن را افزایش می دهند. در بیماران مبتلا به بیماری وسیع و یا التهابی پوست با احتیاط مصرف شود.

- بلوک کننده های کانال کلسیمی: متابولیسم پیمکرولیموس را مهار نموده و جذب سیستمیک آن را افزایش می دهند. در بیماران مبتلا به بیماری وسیع و یا التهابی پوست با احتیاط مصرف شود.

- سایمتیدین: متابولیسم پیمکرولیموس را مهار نموده و جذب سیستمیک آن را افزایش می دهند. در بیماران مبتلا به بیماری وسیع و یا التهابی پوست با احتیاط مصرف شود.

- اریترومایسین: متابولیسم پیمکرولیموس را مهار نموده و جذب سیستمیک آن را افزایش می دهند. در بیماران مبتلا به بیماری وسیع و یا التهابی پوست با احتیاط مصرف شود.

تداخل الکل/غذا/گیاه:

- از مصرف الکل خودداری شود. پیمکرولیموس موضعی می تواند بروز قرمزی صورت را در افراد مصرف کننده ی الکل افزایش دهد.

مصرف پیمیکرولیموس (Pimecrolimus) در بارداری

FDA طبقه بندی: C.

مصرف پیمیکرولیموس (Pimecrolimus) در دوران شیردهی

از ترشح دارو در شیر مادر اطلاعی در دست نیست.

مقدار مصرف پیمیکرولیموس (Pimecrolimus)

برای اطلاع از مقدار و نحوه مصرف دارو با پزشک مشورت کنید.

هشدارها در مورد پیمیکرولیموس (Pimecrolimus)

- مهار کننده های موضعی کلسی نورین بطور نادر باعث بروز لنفوم و بدخیمی های پوستی شده اند.
- مهار کننده های موضعی کلسی نورین بعنوان خط دوم درمان درماتیت آتوپیک/ اگزما هستند.
- طول دوره درمان بایستی کوتاه بوده و جهت درمان های طولانی مدت باید از کمترین دوزها استفاده شود.
- صرفا در محل های درگیر ضایعه مصرف شود.
- در صورت عدم بهبودی بعد از 6 هفته بایستی مجددا بیماری ارزیابی گردد.
- ایمنی مصرف آن بیش از 1 سال اثبات نشده است.
- علائم موضعی مثل درد و سوزش می تواند در روزهای اول درمان دیده شود و معمولا خود بخود بهبود می یابد.
- در محل های مبتلا به عفونت های فعال باکتریایی یا ویروسی استفاده نشود.
- بیماران مبتلا به درماتیت آتوپیک مستعد عفونت های پوستی اند و پیمکرولیموس می تواند میزان بروز اگزما هایپرتریکوم، زونا و هرپس را افزایش دهد.
- زگیل/ پاپیلوما با مصرف این دارو دیده شده است.
- می تواند لنفادنوپاتی ایجاد نماید.
- از کپی محتوای دارویاب پرهیز کنید
- فرد مصرف کننده ی این دارو نباید در معرض نور طبیعی یا مصنوعی به مدت زیاد قرار گیرد.
- مصرف Elidel در کودکان کمتر از 2 سال بررسی نشده است.