سلام به همه،
من هفته ی پیش بعد از حدود ۵ ماه موفق شدم که اولین رابطه ی کاملمو داشته باشم. اول تشکر میکنم از تمام عزیزانی که اینجا وقت میزارن و با مهربونی کمک میکنن تا مشکل افرادی مثل من حل بشه، مشکلی که در ابتدا چندان مهم به نظر نمیرسه ولی میتونه تمام جنبه های زندگی رو تحت تاثیر خودش قرار بده.
اما داستان من، ۳۰ سالمه و خرداد ۹۷ عقد کردم، چندین بار تلاش ناموفق برای دخول داشتیم که در نهایت باعث شد به پزشک زنان مراجعه کنم. ایشون تشخیص دادن که پرده من از نوع سپتوم دار هست و باید با جراحی برداشته بشه. از اونجایی که همسرم قلبا راضی به این جراحی نبود من سعی کردم که دردش رو تحمل کنم و فکر میکردم یه بار درد میکشم و تموم میشه و نمیدونستم که این تازه شروع ناراحتی های منه.
بعد از چند وقت سپتوم وسط پرده ی من توسط همسرم با درد غیر قابل توصیف پاره شد، حدود ۵-۶ روز خونریزی نسبتا زیاد داشتم و بعدش هم عفونت. دکتر زنانم گفت که پرده پاره شده و بعد از درمان عفونتت میتونی رابطه کامل داشته باشی بدون درد! بعد از اتمام دوره ی دارو برای دخول تلاش کردیم که متاسفانه به هیچ وجه امکان پذیر نبود، من به شدت خودمو منقبض میکردم و کنار میکشیدم که باعث میشد همسرم عصبی بشه. شدت این انقباض ها به حدی بود که تمام محدوده ی شکم، لگن و رون پاهام دچار گرفتگی و درد میشد. خیلی وقتا بعد از تلاش های ناموفقمون گریه میکردم و تصور اینکه یه روزی منم بتونم یه زن نرمال باشم خیلی دور از دسترس بود.
در حال سرچ کردن در مورد نوع پرده ام و یه راه حل بودم که با کلمه ی واژینسموس آشنا شدم، دیدم خیلی شبیه وضعیتیه که من دچارش هستم. از همون روز تمرینات مربوط به وارسی، تنفس و کگل رو شروع کردم. وقتی این موضوع رو با همسرم در میون گذاشتم که انقباضات من غیر ارادیه، باور نکرد و سرزنشم کرد که تو اینترنت دنبال خود درمانی نباش، ولی من کار خودمو انجام دادم. وقتی برای اولین بار خواستم یه گوش پاک کن رو وارد کنم نتونستم انگار یه چیز دردناک تو مسیر بود که مانع میشد. دوباره رفتم پیش دکتر زنانم، گفت سپتومت از یه طرف پاره شده و دچار فیبروز (مثل گوشت اضافه) شده و حالا حتی از قبل خودش بزرگتر شده و باید جراحی بشه، منم همونجا وقت عملم رو مشخص کردم. خیلی عمل ساده ای بود که تو ۱۰ دقیقه انجام شد و درد چندانی نداشت. بعد از یه هفته که برای چکاپ رفتم دکترم گفت برو برای اقدام والان برای اینکه خیالت راحت بشه یه سونوی واژینال انجام میدم که ببینی راحت میره داخل که متاسفانه با جیغ و فریاد من منتفی شد. میدونستم که مشکل من هنوز ادامه داره. مشخص بود که به خاطر درد زیادی که در زمان تلاش برای دخول تو چند ماه اخیر متحمل شده بودم بدنم مقاومت میکرد.
قبل از جراحی با دکترم در مورد واژینیسموس صحبت کرده بودم، نه تایید میکرد و نه انکار. زمانی که دید سه هفته از عمل من میگذره و من همچنان نمیتونم، با همسرم در مورد مشکلم صحبت کرد که خیلی موثر بود. از اونجایی که همسرم راضی به تمرین با دیلاتور نبود من با گوش پاک کن شروع کردم، بعد یه انگشت همسرم، دو انگشتش و نهایتا سه انگشتش و بعدش رفتیم برای اقدام. برای فردی با تایپ پرده ی من هایمنکتومی ضروری بود، چون با وجود باقیمونده ی سپتومم عملا هیچ پیشرفتی تو تمرینا نداشتم و بعد جراحی امکان درمان واژینیسموس برام فراهم شد. در زمان اقدام هم درد داشتم ولی درد قابل تحمل که با تنفس و کگل میتونستم آرومش کنم و بعد از چند دقیقه دیگه از درد خبری نبود. دو بار بعدش هم که امتحان کردیم خداروشکر خوب بودم و دردی نداشتم.
بازم ممنونم و امیدوارم که همه ی کسایی که در حال تلاش هستن موفق بشن 