اختلالات عملکرد جنسی در زنان چیست؟

اختلالات عملکرد جنسی در زنان چیست؟

شاید تا کنون بارها اصطلاح اختلال عملکرد جنسی را شنیده باشید. اگر بخواهیم تعریف کلی از این اصطلاح ارایه دهیم میتوان گفت به مشکلات دائمی و یا تکرارشونده مرتبط با میل جنسی، ارگاسم یا درد که شما را نسبت به روابط جنسی با شریک جنسی تان نگران می کند و باعث وجود مشکل در ارتباط تان میشود ، اختلالات عملکرد جنسی در زنان گفته می شود.

 خیلی از خانم ها در برخی مراحل زندگی خود مشکلات جنسی را تجربه می کنند. اختلالات عملکرد جنسی زنان در هر مرحله ای از زندگی می تواند اتفاق بیفتد. این مشکل می تواند در تایم کوتاهی رفع شود یا در طولانی مدت ادامه داشته باشد.کسانی که با این مشکل روبه رو هستند ممکن است در تمام ابعاد زندگی زناشویی دچار مشکل شوند و یا حتی بعد از مدتی زندگی زناشویی خود را از دست بدهند.پس تشخیص و درمان این مشکل بسیار پر اهمیت است و نباید به آن بی اعتنا بود.

 باید بدانید که رفتار جنسی شامل فرایند پیچیده ای است که با فاکتورهای زیادی از قبیل روانی، عاطفی، تجارب، باورها، شیوه زندگی و روابط فرد ارتباط دارد.اختلال در هر کدام از این فاکتورها می تواند بر میل جنسی، برانگیختگی یا رضایت جنسی تاثیر بگذارد باعث شود تا فرد یا شریک جنسی اش از رابطه راضی نباشند و این خود باعث سرد مزاجی یا بی میلی برای ایجاد رابطه های بعدی خواهد شد.

قبل از هر چیز باید چرخه جنسی  خودتان را بشناسید تا بتوانید یه تجربه جنسی از ابتدا تا انتها را ارزیابی کنید.در کل چرخه جنسی در خانمها کاملتر و پیچیده تر از مردان است.یک سیکل یا چرخه جنسی در خانمها از 4 مرحله تشکیل می شود.

1.مرحله میل جنسی

2.مرحله برانگیختگی

3. مرحله ارگاسم

 4.مرحله فروکش.

یعنی یک سیکل جنسی طبیعی بعد از وجود میل جنسی از برانگیختگی جنسی شروع می شود و بدنبال ارگاسم تمایل جنسی فروکش پیدا می کند.در مقاله دیگری که در سایت موجود است ،راجب مراحل چرخه جنسی کامل توضیح داده شده که خلاصه ای از آن در ادامه آمده است.

۱- میل جنسی

این مرحله با تخیلات جنسی و میل به برقراری رابطه جنسی مشخص میشود.در واقع شروع چرخه ی جنسی ، از یک فکر ...یا نگاه ...یا رفتار خاص می باشد.

مرحله میل از هر منبع تحریک جسمی یا روانی (خیال پردازی و یا لمس و تحریک جسمانی) ممکن است پدید آید. اینکه چه محرکی باعث تحریک جنسی ما گردد تأثیر عمیقی بر روند رابطه جنسی خواهد گذاشت و ممکن است به تداوم پاسخ های جنسی و در نهایت آمیزش جنسی منجر گردد یا نگردد. محرک جنسی می تواند منجر به تسریع یا کوتاه شدن میزان برانگیختگی شود و به همین میزان رابطه جنسی و ارگاسم طولانی بشود یا خیر. اگر روش تحریک از نظر فیزیکی یا روانی نامناسب باشد یا قطع شود مرحله میل طولانی شده یا حتی ممکن است قطع گردد. نشانه اصلی برانگیختگی در مرد ایجاد نعوظ می باشد و در زن واژن لزج، کلیتورس سفت و متورم و لب های کوچک و بزرگ ضخیم می شود. نوک سینه در هر دو جنس برجسته می شود. این مرحله می تواند از چند دقیقه تا چند ساعت بطول بیانجامد.

۲- برانگیختگی یا تحریک

این مرحله در اثر تحریک روانشناختی ( تخیلی یا وجود شی محبوب ) یا تحریک فیزیولوژیک ( نوازش یا بوسه) یا ترکیب هر دو ظاهر میشود و شامل احساس ذهنی لذت است.

در زنان اندازه پستان ۲۵% افزایش می یابد و نوک پستان برآمده میشود. کلیتوریس دچار افزایش سایز و قطر میشود .لب های دستگاههای تناسلی دچار پرخونی و تغییر رنگ میشوند. مهبل تغییر رنگ به بنفش تیره میگیرد و ترشحات مهبلی ظاهر میشود.

** مرحله کفه یا ثابت شدن Plateau ( بعضی محققین از این مرحله هم اسم برده اند که در واقع تشدید مرحله برانگیختگی می باشد و فرد را به ارگاسم نزدیک میکند. در ضمن ممکن است در این مرحله قدرت تحلیل و قضاوت مغز کم رنگ شود و فرد دست به کارهایی بزند که بعد اتمام رابطه جنسی، از این رفتارها تعجب کند!)

۳- ارگاسم

در این مرحله ،در زنان انقباضات ثلث تحتانی مهبل با شدت و تعداد بالا و انقباض های قوی و پایدار رحم از عمق به طرف گردن رحم مشخص است. این مرحله اوج لذت جنسی است که همراه با رفع تنش جنسی و انقباضات موزون عضلات میان دوراه و اعضای تناسلی لگن است .

برخی از زنان ، هنگام ارگاسم ممکن است خروج مایعی با منشا تقریبا نا مشخص داشته باشند. گفته شده این زنان دارای بقایایی از غدد پروستات هستند که هنگام ارگاسم ، ترشحات این غدد ( با یا بدون ادرار ) میتواند از بدن خارج شود.

۴- فرونشینی

شامل رفع احتقان عروق خونی و برگشت اکثر تغییرات به حالت اولیه است. اگر ارگاسم روی دهد مرحله فرونشینی سریع و همراه با احساس ذهنی خوشی، آرام سازی کلی و تمدد ماهیچه ای است. ولی اگر ارگاسم رخ ندهد فرونشینی ممکن است ۲ تا ۶ ساعت طول بکشد. یک سیکل جنسی طبیعی در خانمها دو تفاوت عمده با مردان دارد: اولین تفاوت این است که خانمها برای رسیدن به ارگاسم معمولا 15-10 دقیقه زمان لازم دارند ولی در صورتیکه حدود 90 درصد مردان ظرف 2 دقیقه پس از برقراری رابطه زناشویی به ارضاء جنسی می رسند. دوم اینکه در سیکل جنسی، مردان دارای یک مرحله بیش از خانمها هستند و آن این است که پس از مرحله چهارم یا فروکش، مردها وارد مرحله پنجم یا مرحله تحریک ناپذیری می شوند، در این مرحله مردها دیگر نمی توانند رابطه زناشویی مجدد را از صفر شروع کنند تا زمانیکه این مرحله تمام شود اما زنان میتوانند حتی در یک رابطه چندین بار ارگاسم را تجربه کنند.مدت زمان این مرحله در مردان از چند دقیقه تا چند ساعت و تا چند روز متفاوت است. با افزایش سن مرد این مدت زمان بیشتر می شود. در صورتیکه خانمها فاقد مرحله تحریک ناپذیری هستند و پس از رسیدن به ارگاسم می توانند دوباره از صفر رابطه زناشویی را از سر بگیرند.

خانم ها پس از برقراری رابطه جنسی و به ارگاسم رسیدن حالت خاصی دارند.در زنان ، بی حال شدن نه به اندازه آقایان اما تا حدی که نیاز دارند در بستر بمانند طبیعی است. زنان بعد از رابطه جنسی نیاز به توجه بیشتری دارند. آنها از اینکه در آغوش گرفته شوند لذت می برند. بعد از رابطه جنسی و ارگاسم احساسات خانم ها برانگیخته می شود و گاها تمایل به صحبت کردن دارند. معمولا خانم ها بر عکس آقایان بعد از ارگاسم به جای فکر کردن به موضوعات دیگر به رابطه ای که تجربه کردند فکر می کنند. زنان نیز همچون مردان تا مدت کوتاهی بعد از ارگاسم تحریک نمی شوند. هستند زنانی که تمایل به تنهایی دارند که البته درصد آنها کم است.

اختلال در هر یک از این مراحل میتواند کل سیکل را معیوب کرده و باعث شود فرد به مرحله ارگاسم نرسد.پس برای رسیدن به ارگاسم خانم باید ابتدا وارد مرحله برانگیختگی جنسی شود، بنابراین وقتی خانمی نمی تواند وارد فاز برانگیختگی جنسی شود سیکل جنسی شروع نخواهد شد تا فرد مذبور ارگاسم را تجربه کند. اختلال در برانگیختگی جنسی را نباید با اختلال در کاهش میل جنسی اشتباه کرد. در اختلال در برانگیختگی جنسی بیمار میل جنسی دارد ولی بنا به دلایلی دچار برانگیختگی یا به عبارت دیگر تحریک جنسی نمی شود. این بیماران از نظر روانی دچار تحریک جنسی نمی شوند.

اختلال در برانگیختگی جنسی دارای انواع زیر است :

اختلال در برانگیختگی جنسی فیزیکی: در حالت طبیعی نقاط مختلف بدن خانمها حساس به تماسهای فیزیکی است که توسط این تماسهای فیزیکی یک زن برانگیختگی جنسی پیدا می کند. در این نوع اختلال در برانگیختگی جنسی، تماسهای فیزیکی منجر به برانگیختگی جنسی زن نمی شوند.

• اختلال در برانگیختگی جنسی روانی: هم مرد و هم زن با افکار، فانتزی، دیدن، شنیدن و غیره می تواند دچار برانگیختگی یا تحریک جنسی شود. در خانمهاییکه دچار اختلال در برانگیختگی جنسی روانی هستند، موارد مذبور منجر به تحریک جنسی نمی شوند.
• اختلال در برانگیختگی جنسی مرکب: یعنی این خانمها نه با تماسهای فیزیکی و نه با افکار و فانتزی وارد فاز برانگیختگی جنسی سیکل جنسی نمی شوند.

• برانگیختگی جنسی نا خوشایند: اینگونه خانمها وقتی دچار برانگیختگی جنسی در ناحیه دستگاه تناسلی می شوند، یک احساس ناخوشایند به آنها دست می دهد و بنابراین همیشه سعی دارند از روابط زناشویی دوری بجویند.

مشاور یا پزشک سکسولوژیست با گرفتن شرح حال دقیق  و پرسیدن سوالاتی میتواند نوع اختلال را تشخیص دهد اما باید بدانید.

موضوع برانگیختگی جنسی در خانمها خیلی مفصل و پیجیده است و نیاز به صرف زمان زیادی دارد.

مهمترین علل اختلال در برانگیختگی جنسی در خانمها به قرار زیر هستند:
• بیماریهای مزمن مثل دیابت و ام اس
• بیماریهای عروقی که جریان خون دستگاه تناسلی را مختل می کنند
• افسردگی
• اختلالات هورمونی
• عدم وجود رابطه عاطفی خوب با همسر
• مصرف بعضی از داروها مثل قرصهای ضد حاملگی، داروهای ضد افسردگی، فشارخون و آرامبخشها
• آسیب به عروق لگن در اثر عمل جراحی یا پرتودرمانی
• آسیب به اعصاب دستگاه تناسلی مثل آسیب به نخاع و سکته مغزی
• شیر دادن به بچه
• بیماریهای هورمونی مثل بیماریهای تیروئید و درآوردن تخمدانها
• یائسگی
• استرسهای هیجانی
• سابقه سوء استفاده جنسی
• آزار و اذیت جنسی
• آزار و اذیت فیزیکی مثل کتک خوردن
• سوء استفاده روحی و روانی
• محرومیت، داغداری، عزاداری
• احساس بد نسبت به اندام خود
• وسواس
البته این لیست بسیار طولانی است و فقط موارد شایع در این جا آورده شده است.

مرحله بعد از برانگیختگی مرحله  ارگاسم است که در اختلال ارگاسم، زن علی‎رغم برانگیختگی جنسی کافی و تحریک ادامه‎دار دچار مشکل در رسیدن به ارگاسم جنسی است.البته اگر این مشکل همیشگی باشد میتوان به عنوان مشکل به آن نگاه کرد چون به طور طبیعی ممکن است یک خانوم در تمام روابط خود نتواند ارگاسم را تجربه کند.

علل کلی که باعث اختلال در عملکرد جنسی در زنان میشود

1.اختلالات جسمانی

 هر یک از اختلالات پزشکی شامل سرطان، نارسایی کلیه، مالتیپل اسکلروزیس (MS)، بیماری قلبی و مشکلات مثانه می‎تواند به اختلال عملکرد جنسی در زنان منجر شود. برخی داروها شامل داروهای ضد افسردگی، داروهای فشار خون، آنتی‎هیستامین‎ها و داروهای شیمی درمانی می‎توانند باعث کاهش میل جنسی زن و کاهش توانایی وی در رسیدن به ارگاسم شوند.
2. اختلالات هورمونی

 همان طور که میدانید هورمونها نقش مهمی در تنظیم چرخه جنسی دارند و زمانیکه به هر علتی (چه بیماری و چه طبیعی مثل یائسگی ،بارداری،شیردهی)بدن با تغییر در سطح هورمونها مواجه شود،تغییرات در میل و پروسه جنسی به دنبال خواهد داشت.مثلا کاهش سطح استروژن پس از یائسگی می‎تواند به بروز تغییراتی در بافت‌های تناسلی و پاسخگویی جنسی زنان منجر شود. کاهش میزان استروژن در بدن زنان به کاهش جریان خون در ناحیۀ لگن منجر می‎شود، که نتیجۀ آن می‎تواند نیاز به زمان بیشتر برای رسیدن به تحریک جنسی و رسیدن به ارگاسم و نیز کاهش میزان حساسیت ناحیۀ تناسلی در زن باشد.سطح هورمون‌های زنان همچنین پس از زایمان و در طول دورۀ شیردهی دچار تغییر می‏شود که این می‎تواند به خشکی واژن منجر شده و بر میل جنسی زن برای انجام مقاربت جنسی تأثیر منفی بگذارد.این موقعیت ها گذرا هستند و نباید باعث نگرانی شود.

3. عوامل فیزیولوژک و اجتماعی

 اضطراب یا افسردگی درمان نشده می‎تواند سبب بروز اختلال عملکرد جنسی یا عامل تقویت کنندۀ آن باشد، و نیز همین نقش را استرس درازمدت یا داشتن سابقۀ سوءاستفادۀ جنسی دارد. نگرانی‎های مربوط به بارداری و پذیرش نقش و مسیولیتهای مادری نیز ممکن اثرات مشابهی داشته باشد.
 

ریسک فاکتورها
برخی عوامل می‎توانند ریسک اختلال عملکرد جنسی را در زن افزایش دهند:
• افسردگی یا اضطراب
• بیماری قلبی و بیماری عروق خونی
• اختلالات مغز و اعصاب مثل جراحت ستون فقرات یا بیماری ms
• نارسایی کبد یا کلیه
• مصرف برخی داروها مثل داروهای ضد افسردگی یا داروهای مربوط به فشار خون بالا
• استرس عاطفی یا فیزیولوژک، به ویژه با توجه به نوع ارتباط زن با شریک زندگی وی
• داشتن تاریخچۀ قرار گرفتن در معرض سوء استفاده یا آزار جنسی

تشخیص
برای تشخیص اختلال عملکرد جنسی دکتر اقدامات زیر را در دستور کار قرار خواهد داد:
• بحث در مورد تاریخچۀ پزشکی و جنسی زن. شما ممکن است برای صحبت با پزشک در مورد مسایلی چنین شخصی راحت نباشید، اما تمایلات جنسی شما بخشی کلیدی از تندرستی و خوشبختی شما محسوب می‎شود. هر قدر در مورد تاریخچۀ جنسی و مشکلات جاری خویش آینده‎نگرتر باشید، شانس شما در یافتن راهی برای درمان مشکلاتتان بیشتر خواهد بود.
• انجام معاینۀ لگن. در طول معاینه دکتر در مود تغییرات فیزیکی مثل جدار بافت‌های تناسلی، کاهش انعطاف‌پذیری پوست، جای زخم یا درد، که می‎توانند بر لذت بردن جنسی تأثیر بگذارند، کاوش خواهد کرد.
در عین حال این امکان وجود دارد که پزشک شما را به یک مشاور یا درمانگر متخصص در مشکلات جنسی و ارتباطی ارجاع دهد.
 

درمان
این را به خاطر داشته باشید که اختلال عملکرد جنسی فقط هنگامی مسأله محسوب می‎شود که باعث آزار دادن شما شده باشد. اگر این موضوع سبب آزردگی شما نشده باشد نیازی به درمان نیز ندارد.
از آنجا که اختلال عملکرد جنسی علایم و علل احتمالاً متعددی دارد درمان آن نیز متفاوت است.

درمان غیر پزشکی برای اختلال عملکرد جنسی
برای درمان اختلال عملکرد جنسی، دکتر ممکن است استفاده از راهکارهای زیر را به شما توصیه کند:
• بگو و بشنو. ارتباط راحت با شریک زندگی شما یک دنیا تغییر در خشنودی جنسی شما ایجاد می‎کند. حتی اگر شما علاقه‎ای به صحبت در مورد علایق خود و بی‎علاقگی خویش نداشته باشید، یادگیری انجام این کار و بازخورد گرفتن از آن به روشی آرامش‎بخش، گامی به سوی ایجاد صمیمیت بیشتر خواهد بود.
• عادات سبک زندگی سالم را در خود پرورش دهید. در مورد الکل با مدارا و متعادل رفتار کنید. از نظر جسمانی فعال باشید - فعالیت فیزیکی منظم می‎تواند استقامت جسمانی شما را افزایش داده و باعث بهبود خلق و خوی شما گردد و احساسات رومانتیک را در شما تقویت کند. راه‎های کاهش استرس را بیاموزید به شکلی که بتوانید روی تجربۀ جنسی متمرکز شوید و از آن لذت ببرید.
• دنبال مشاور باشید. با یک مشاور یا درمانگر متخصص در مشکلات جنسی و ارتباطی صحبت کنید. درمان در اغلب اوقات شامل آموزش در مورد بهینه کردن پاسخ جنسی بدن شما، راه‌های تقویت صمیمیت با شریک زندگی، و توصیه‌هایی برای خواندن مطالب یا انجام تمرینات مربوط به زوجین است.
• از لوبریکانت استفاده کنید. اگر دچار خشکی واژن هستید یا در طول مقاربت جنسی دچار درد می‎شوید استفاده از یک لوبریکانت واژن می‎تواند مفید باشد.
• از دستگاه‌های مرتبط استفاده کنید. برانگیختگی جنسی ممکن است با تحریک کلیتوریس تقویت شود. شما می‎توانید از یک ویبراتور برای تحریک آن استفاده کنید.

درمان پزشکی برای اختلال عملکرد جنسی
برای درمان اختلال عملکرد جنسی مرتبط به یک اختلال پزشکی دکتر ممکن است به شما توصیه کند که:
• مصرف داروهایی را که دارای عوارض جانبی جنسی هستند تعدیل کرده یا آنها را تغییر دهید.
• مشکلات تیروئیدی یا دیگر اختلالات هورمونی احتمالی را درمان کنید.
• افسردگی یا اضطراب خود را درمان کنید.

• راهکارهایی را برای تخفیف درد لگن یا دیگر مشکلات مرتبط به درد امتحان کنید.
 

درمان اختلال عملکرد جنسی مرتبط به علل هورمونی می‏تواند شامل موارد زیر باشد:
• درمان با استروژن. درمان استروژن موضعی در اشکال حلقۀ واژینال، کرم یا قرص وجود دارد. این درمان عملکرد جنسی را از طریق بهبود تون و انعطاف‎پذیری واژینال، افزایش جریان خون در واژن و تقویت حالت لیز و چرب شدگی آن تقویت می‎کند.
• درمان اندروژن. اندروژن‏‌ها حاوی تستوسترون هستند. تستوسترون همانند مردان در زنان نیز نقشی در عملکرد جنسی سالم بازی می‎کند، اگرچه میزان تستوسترون در زنان به مراتب کمتر از مردان است.

سبک زندگی و مداوای خانگی
برای تقویت سلامت جنسی خود راه‎هایی را برای آرامش بیشتر در مورد جنسیت خویش بیابید، عزت نفس خود را بهبود ببخشید و جسم خود را بپذیرید. روش‎های مربوط به سبک زندگی مندرج در زیر را امتحان کنید:
• در مصرف مشروب الکلی معتدل باشید. نوشیدن مشروب الکلی به میزان زیاد به پاسخگویی جنسی لطمه می‎زند.
• سیگار نکشید. سیگار کشیدن باعث ایجاد محدودیت در جریان خون سراسر بدن شما می‎شود. در نتیجه خون کمتری به دستگاه‎های تناسلی می‎رسد، که این بدان معنی است که ممکن است دچار کاهش برانگیختگی جنسی و پاسخ ارگاسمی شوید.
• از نظر جسمانی فعال باشید. تمرینات اروبیک منظم استقامت شما را افزایش می‎دهد، تصویر بدنی شما را بهبود می‎بخشد و خلق و خوی شما را ارتقاء می‎دهد. این می‎تواند به شما کمک کند که در زمان‎های بیشتری احساسات رومانتیک داشته باشید.
• برای آسودگی جسمی و ریلکسیشن وقت بگذارید. راه‌های کاهش استرس را بیاموزید، و برای خود امکان آرامش در کوران زندگی پراسترس روزانه را ایجاد کنید. ریلکس بودن می‎تواند توانایی شما را در تمرکز بر تجربیات جنسی تقویت کند و نیز می‏تواند به شما کمک نماید تا برانگیختگی و ارگاسم رضایت‎بخش‎تری داشته باشید.

طب جایگزین
تحقیق بیشتری در این مورد نیاز است اما درمان‎های نویدبخش در زمینۀ مورد بحث شامل موارد زیر است:
• ذهن‎آگاهی. نوعی مدیتیشن است که بر پایۀ افزایش آگاهی و پذیرش زندگی در لحظۀ حال استوار می‎شود. شما بر آنچه در طول مدیتیشن تجربه می‎کنید، مثل جریان تنفس خویش، تمرکز می‎نمایید. شما می‎توانید افکار و عـــواطف خود را مشاهده کنید اما در عین حال بدون داوری به آنها امکان گذار می‎دهید. برخی تحقیقات نشان دادهاند که تمرین ذهن‎آگاهی در طول یک دوره گروه درمانی بسیاری از جنبه‎های پاسخ جنسی را بهبود می‎بخشد و باعث کاهش پریشانی شخصی در زنان دچار اختلالات میل و برانگیختگی جنسی می‎شود.
• طب سوزنی. طب سوزنی می‎تواند اثرات مثبتی بر زنان دچار برخی اختلالات جنسی داشته باشد، اما این موضوع به مطالعات بیشتری نیاز دارد.
• یوگا. داده‎های بسیار کمی در مورد فواید یوگا بر عمکلرد جنسی وجود دارد. به هر حال، تمرینات یوگا با بهبود سلامت روان‌شناختی و تندرستی کلی مرتبط است.

مقابله و حمایت
شما در هر مقطع از زندگی ممکن است تغییراتی را در میل، برانگیختگی و خشنودی جنسی تان تجربه کنید. برای انطباق بهتر:
• بدن خویش و آنچه را سبب پاسخ جنسی بهتر برای آن می‎شود درک کنید. هر قدر شما و شریک جنسی شما بیشتر در مورد بدن خود و چگونگی عملکردهایش بدانید بهتر خواهید توانست راه‎هایی را برای از بین بردن مشکلات جنسیتان پیدا کنید.
• گردآوری اطلاعات. از دکترتان  بپرسید یا  در این باره مطالعه کنید که چگونه مسائلی همچون سن، بیماری، بارداری، یائسگی و داروها ممکن است بر زندگی جنسی شما تأثیر منفی بگذارند.
• با شریک زندگیتان رودربایستی نداشته باشید.
• تغییرات را که ایجاد می‎شوند، بپذیرید.  پاسخ جنسی اغلب همان قدر که به تحریک جنسی فیزیکی بستگی دارد  به احساسات شما در مورد شریک جنسی‌تان  نیز مرتبط است پس در مواقع تغییر مثل بچه دار شدن یا هر تغییر یا حتی مشکلی که پیش می آید سعی کنید تا روابط خود را دوباره ایجاد و یکدیگر را دوباره کشف کنید.

آمادگی برای دیدار با دکتر
اگر شما دچار مشکلات ادامه‎دار جنسی هستید که باعث پریشانی شما شده است با پزشک خود مشورت کنید. شما نباید از بحث در مورد مسائل جنسی با پزشک خود احساس شرمندگی کنید. برخورداری از زندگی سالم جنسی در هر سنی برای زنان اهمیت دارد.
شما ممکن است دچار یک اختلال زیربنایی اما قابل درمان باشید یا ممکن است از ایجاد تغییراتی در سبک زندگی خود، درمانی خاص یا ترکیبی از درمان‎ها سود ببرید. پزشک اولیه شما ممکن است خود قادر به تشخیص و درمان مشکل شما باشد یا اینکه شما را به یک متخصص ارجاع دهد.
در اینجا برخی پرسش‌ها که به آمادگی شما برای ملاقات با پزشک کمک می‎کند آمده است.

چه کاری می‎توانید انجام دهید
در مورد مسائل زیر اطلاعات گردآوری کنید:
• علایم شما. اطلاعاتی در مورد هرگونه مشکل جنسی شامل زمان و چگونگی بروز آنها را یادداشت کنید.
• شرح حال جنسی شما. دکتر احتمالاً در مورد روابط و تجارب جنسی شما از زمان آغاز فعالیت جنسی در شما پرسش خواهد کرد. دکتر همچنین در مورد تاریخچۀ ضربات جنسی یا سوء استفاده جنسی از شما سؤال خواهد کرد.
• شرح حال پزشکی شما. هر گونه سابقۀ قابل ملاحظۀ پزشکی خود شامل وضعیت‎های مرتبط به سلامت روانی را یادداشت کنید. نام و میزان مصرف داروهایی را که اخیراً مصرف کرده‎اید یا در حال حاضر مصرف می‎کنید، شامل داروهای نسخه‎ای و داروهای غیر نسخه‎ای را یادداشت کنید.
• پرسش‎هایی برای مطرح کردن با دکتر. فهرستی از پرسش‎های عمده‎ای را که با دکتر مطرح خواهد شد تهیه کنید. 
برخی از پرسش‎های پایه‎ای برای مطرح کردن با پزشک در مورد نگرانی‎های جنسی شما شامل موارد زیر است:
• چه چیزی ممکن است علت مشکلات جنسی من باشد؟
• آیا من نیازی به انجام تست‎های پزشکی دارم؟
• چه درمانی را شما برای من توصیه می‎کنید؟
• اگر شما دارویی برایم تجویز می‎کنید، این دارو عوارض جانبی هم دارد؟
• چه مقدار انتظار بهبود باید از درمان خود داشته باشم؟
• آیا شما درمان خاصی را برایم توصیه می‎کنید؟
• آیا شریک جنسی من باید در این درمان دخالت و حضور داشته باشد؟
• چه وبسایت‎هایی را برای مراجعه توصیه می‎کنید؟
در طرح پرسش‌های دیگری که به ذهنتان می‎رسد تردید نکنید.

چه انتظاری از دکترتان باید داشته باشید
دکتر ممکن است شماری از سؤالات شخصی را با شما مطرح کند و از شما بخواهد که شریک جنسیتان را نیز برای مصاحبه بیاورید. برای کمک به تعیین علت مشکل شما و بهترین دورۀ درمان خود را آمادۀ پاسخگویی به پرسش‎هایی نظیر موارد مطرح شده در زیر کنید:
• شما چه مشکلاتی دارید؟
• مشکلاتی که دارید چقدر اذیتتان می‎کند؟
• از ارتباط خودتان چقدر راضی هستید؟
• آیا در طول ارتباط جنسی با شریک جنسی خود به برانگیختگی جنسی می‎رسید؟
• آیا ارگاسم می‎شوید؟
• اگر پیشتر ارگاسم می‎شدید، و حالا نمی‎شوید، تفاوت را در چه چیز می‎بینید؟
• آیا در طول مقاربت جنسی احساس درد می‎کنید؟
• آیا شما قرص پیشگیری از بارداری مصرف می‎کنید؟ و اگر جواب مثبت است از چه نوعی؟
• آیا الکل یا مواد مخدر را به صورت تفننی مصرف می‎کنید؟ چه مقدار؟
• آیا شما سابقۀ عمل جراحی دارید که سیستم تناسلی شما را درگیر کرده باشد؟
• آیا شما مبتلا به دیگر اختلالات شامل اختلالات سلامت روان تشخیص داده شده‎اید؟
• آیا در زندگی خویش هرگز تجربۀ یک ارتباط جنسی ناخواسته را داشته‌اید؟

در صورتیکه شما از قبل به این موضوعات آگاه باشید و به آنها فکر کرده باشید ،تجربه بهتری از اولین ملاقات با پزشکتان خواهید داشت و طبیعتا نتیجه بهتری هم خواهید گرفت.