متنامین-Methenamine

تعداد بازدید : 1063

تاریخ انتشار : ۱۳۹۴/۱۱/۷

هشدار! تجويز و تعيين دوز دارو به عهده پزشک می باشد و ماما سایت هيچگونه مسئوليتی در خصوص مصرف خود سرانه دارو ندارد

نام علمی دارو

[متنامین-Methenamine]

گروه دارویی

[داروهای آنتی باکتریال]

موارد مصرف متنامین (Methenamine)

متنامین معمولاً به صورت ماندلات یا هیپورات در پروفیلاکسی و درمان عفونت های تحتانی راه ادراری که مزمن یا برگشتی و بی عارضه هستند و هم چنین در باکتری اوری بی علامت کاربرد دارد. به علت عدم مشاهده مقاومت به دارو مصرف طولانی مدت دارو مناسب به نظر می رسد. در عفونت های فوقانی مسیر ادراری نباید از این دارو و نمک هایش استفاده کرد چرا که قبل از اعمال اثر به سرعت حذف می شوند و هم چنین در عفونت های حاد ادراری نیز نباید تجویز شوند. تنها در ادرار اسیدی فعال است و فرمالدئید آزاد می کند.. پروتئوس و بعضی از گونه های سودوموناس با تولید آمونیوم مانع از اسیدی شدن ادرار می شوند.

مکانیسم اثر متنامین (Methenamine)

---------------

موارد منع مصرف متنامین (Methenamine)

---------------

عوارض جانبی متنامین (Methenamine)

عموما متنامین و نمک هایش خوب تحمل می شوند اما ممکن است باعث ایجاد اختلالات گوارشی مثل حالت تهوع و استفراغ و اسهال شوند. هم چنین ممکن است راش های پوستی و گاهاً دیگر واکنش های افزایش حساسیت نیز رخ دهند. در طی تجویز طولانی مدت مقادیر زیاد دارو ممکن است مقادیر زیادی فرمالدهید تشکیل شود که این می تواند منجر به التهاب راه ادراری و به خصوص مثانه به همراه هماچوری و پروتئین اوری شود. اثر فرمالدهید توسط داروهایی قلیایی کننده مثل بی کربنات سدیم و یا مقادیر زیاد آب کاهش می یابد اما کارایی کمتری نیز خواهد داشت. در بیماران کبدی تجویز این دارو و نمک هایش ممنوع است. اگرچه خود متنامین در اختلالات کلیوی ممنوع نیست اما در اختلالات شدید از تجویز نمک های آن باید اجتناب شود چرا که ریسک ایجاد کریستال های مندلات و یا هیپورات ادراری وجود دارد. هم چنین در افراد دچار دهیدراسیون شدید و اسیدوزمتابولیک و یا نقرس باید از این ها اجتناب گردد. تداخلاتی با اندازه گیری آزمایشگاهی کاتکول آمین ها، 17 هیدروکسی کورتیکواستروئیدها و استروژن در ادرار مشاهده شده است.

تداخل دارویی متنامین (Methenamine)

از مصرف داروهای قلیایی کننده ادرار مثل بعضی از آنتی اسیدها، نیترات پتاسیم و دیورتیک هایی مثل استازولامید و یا تیازیدها باید پرهیز شود چرا که فعال شدن متنامین به فرمالدهید می تواند مهار شود. مصرف Methenamine همراه با سولفونامیدها می تواند خطر ایجاد کریستال در ادرار را افزایش دهد.چراکه متنامین برای اعمال اثر خود به PH ادراری پایینی نیاز دارد که در آن PH سولفونامیدها و متابولیت ها یشان حلالیت ضعیفی دارند.