میرتازاپین-Mirtazapine

تعداد بازدید : 5212

تاریخ انتشار : ۱۳۹۴/۱۱/۱۸

هشدار! تجويز و تعيين دوز دارو به عهده پزشک می باشد و ماما سایت هيچگونه مسئوليتی در خصوص مصرف خود سرانه دارو ندارد

نام علمی دارو

[میرتازاپین-Mirtazapine]

گروه دارویی

[داروهای ضدافسردگی]

موارد مصرف میرتازاپین (Mirtazapine)

این دارو در درمان افسردگی کاربرد دارد.

مکانیسم اثر میرتازاپین (Mirtazapine)

---------------

موارد منع مصرف میرتازاپین (Mirtazapine)

---------------

عوارض جانبی میرتازاپین (Mirtazapine)

عوارض جانبی شایع گزارش شده ناشی از این دارو شامل افزایش وزن و اشتها، گیجی یا خواب آلودگی که دو مورد اخیر بیشتر در طی هفته های اول درمان ظاهر می شود. منگی، سردرد، ادم و افزایش آنزیمهای کبدی نیز با شیوع کمتری گزارش شده اند، یرقان نیز ممکن است رخ دهد. سایرعوارض جانبی نادر شامل هیپوتانسیون وضعیتی، اگزانتم، کابوس شبانه، آشفتگی، مانیا، هالوسیناسیون، پارستزی، تشنج، ترمور، میوکلونوس، سندرم پاهای بی قرار، درد مفاصل و عضلات، آگرانولوسیتوز برگشت پذیر، لکوپنی و گرانولوسیتوپنی، هیپوناترمی نیز ممکن است بدنبال ترشح نامتناسب هورمون ضد ادراری، بخصوص در افراد مسن دیده شود. از عوارض دیگر آن می توان به ایجاد علائم خارج هرمی از جمله آکاتیژیا و همچنین سندرم سروتونینی اشاره کرد.

تداخل دارویی میرتازاپین (Mirtazapine)

میرتازاپین نبایستی همراه با MAOI و نیز طی دو هفته ابتدائی پس از قطع این دارو، تجویز گردد. فاصله حداقل یک هفته ای بین قطع میرتازاپین و سایر داروهای مسبب واکنش های جدی (مثل فنلزین) بایستی رعایت شود. استفاده همزمان از الکل یا بنزودیازپین ها همراه با میرتازاپین اثرات سداتیو آنرا تشدید می کند.

مصرف میرتازاپین (Mirtazapine) در بارداری

FDA طبقه بندی : C.

مصرف میرتازاپین (Mirtazapine) در دوران شیردهی

گرچه این دارو در شیر ترشح میشود؛ ایجاد اختلال در نوزاد از این طریق نامحتمل است.برای استفاده از دارو در دوران شیردهی با پزشک مشورت کنید.

مقدار مصرف میرتازاپین (Mirtazapine)

برای اطلاع از مقدار و نحوه مصرف دارو با پزشک مشورت کنید.

هشدارها در مورد میرتازاپین (Mirtazapine)

1-   این دارو بایستی در بیماران مبتلا به صرع، اختلالات کبدی و کلیوی، اختلالات هدایتی قلب، آنژین صدری و MI اخیر هیپوتانسیون، دیابت شیرین، سایکوز و نیز بیماران با سابقه مانیا با احتیاط مصرف شود.
2-   در صورت بروز یرقان، درمان باید قطع شود.
3-   علیرغم خواص آنتی موسکارینی ناچیز، تجویز این دارو در بیماران با اختلالات ادراری، گلوکوم زاویه بسته و افزایش فشار داخل چشمی بایستی با احتیاط باشد.
4-   به بیماران بایستی نسبت به گزارش علائم هم چون تب، گلودرد، زخمهای دهانی و سایر علائم عفونت متعاقب مصرف این دارو هشدار داد. در چنین مواردی بایستی دارو قطع و شمارش خونی انجام شود.
5-   بدلیل ایجاد خواب آلودگی ناشی از دارو به خصوص در شروع درمان، بایستی از رانندگی و کار با ماشی آلات خودداری گردد.
6-   قطع دارو بایستی تدریجی باشد تا علائم ترک به حداقل برسد.