آرشیو انجمن واژینیسموس - سال 1394 (غیر فعال است )

روند کلی درمان شامل موارد زیر هست که در ادامه هر کدومش رو جداگانه توضیح میدم:

1-ورزش کگل

2-تمرین وارسی

3-تمرین با دیلاتور

تمرین کگل:

ورزش کگل برای اینه که عضلات واژن کم کم قوی بشن و خیلی هم تاثیر داره.

اوایل که کگل رو شروع میکنید ضعیف بودن ماهیچه ها رو می بینید یعنی موقع منقبض کردن عضلات متوجه میشید که خیلی نمیتونید عضلات واژن رو نگه دارید و کم کم که تمرینات رو هرروز ادامه میدید میبینید تواناییتون توی منقبض کردن بالاتر میره و ثانیه های بیشتری میتونید خودتون رو نگه دارید.

وقتی بیشتر بتونید خودتون رو نگه دارید بهتر هم میتونید عضلاتتون رو رها و شل کنید! و ما به این شل شدن نیاز داریم...
پس حتما بهتون کگل رو توصیه میکنم.چه قبل وارد کردن دیلاتور و چه موقع تمرین با اون.
مثانه تون رو خالی کنید و بعد همینطور که توی خونه یا هرجا کار میکنید عضلات واژن رو چند ثانیه نگه داشته و بعد رها کنید تا واژن شل شل بشه.
حالا این عضلات دقیقا کدومن؟
برید توی دستشویی و موقع ادرار کردن ادرار رو نگه دارید! توجه کنید که کدوم ماهیچه ها رو منقبض کردید که ادرارتون قطع شده؟
موقع کگل هم همین ماهیچه ها باید جمع و منقبض و بعد رها بشن و نه جای دیگه ای مثلا ماهیچه ران و شکم و یا ...
حواستون باشه اینکه گفتم توی دستشویی بخاطر اینه که بهتر متوجه بشین و گرنه این تمرین رو موقع ادرار کردن انجام ندین چون باعث عفونت میشه.

تمرین وارسی:

یکی از مشکلات ما واژینیسموسی ها اینه که دقیقا نمیدونیم ورودی واژنمون کجاست؟؟

پرده که میگن کجاست و چجوریه؟؟

و هم چنین خروجی مثانه کجاست؟؟

ما در این تمرین ورودی واژنمون رو پیدا میکنیم.

دراز بکشید و ریلکس باشید...به آرومی پاهاتون رو باز کنید و با آینه واژن رو نگاه کنید...اگه میتونید یه بالش کوچیک هم زیر باسنتون بزارید تا بهتر واژن دیده بشه.

مثل حالتی که توی دستشویی هستید و دارید عمل دفع رو انجام میدید محکم زور بزنید! میبینید که یه سوراخی باز میشه... این دقیقا همون ورودی واژنه! در واقع پرده هم دور اون رو مثل یک دریچه فراگرفته و همونطور که میبینید راحت هم باز میشه!! و ما میتونیم دیلاتورهامون رو و یا آلت رو داخل بفرستیم.
یه روش دیگه اش هم اینه که از مقعد آروم با انگشتتون بیاین به سمت ناحیه تناسلی و به اولین گودی که رسیدید همون ورودی واژنتونه که بسیار خاصیت ارتجاعی داره, برخلاف چیزی که ما فکر میکنیم!!!!
اینجا همونجاست که سر یه بچه میتونه توش دربیاد!!!

تمرین با دیلاتور:

دیلاتور چیه:

دیلاتور وسیله ای هست که ما بجای آلت ازش استفاده میکنیم تا کم کم ترس و انقباضمون توی ناحیه واژن از بین بره...متاسفانه در ایران وجود نداره و بخاطر همین ما مجبوریم خودمون  با چیزهایی که در اختیار داریم مشابه اون رو بسازیم.

انواع دیلاتور:

هر کسی توی انتخاب دیلاتورش آزاد هست...انگشت دست خودتون یا دست همسرتون...گوش پاک کن که روش کاندوم کشیده شده...انگشت دستکش جراحی که با پنبه پر شده و یا غیره میتونن دیلاتورهای شما باشن...

بنظر من بهترین دیلاتور برای تمرین دستکش جراحی هست چون نسبت به بقیه دیلاتورها خشونت کمتری داره و از لحاظ روحی اکثر واژینیسموسی ها حس خوبی نسبت بهش دارن.

.به اینصورت که انگشت دستکش رو پر از پنبه میکنیم تا جایی که سفت سفت بشه و بعد محکم با انگشت کناریش تهش رو گره میزنیم.با انگشت کوچک دستکش شروع میکنیم و وقتی باهاش کاملا راحت شدیم میریم انگشت بعدی و تا آخرین انگشت به همین روال تمرین رو ادامه میدین.

چگونه با دیلاتور کار کنیم:

ابتدا به پشت دراز میکشیم و خیلی ریلکس پاهامون رو باز میکنیم_بهتره تنها باشیم و همسرمون توی تمرینات کنارمون نباشه_اولین دیلاتور که انگشت کوچیک دستکش هست رو آغشته به لوبریکانت میکنیم و در محل ورودی واژن که توی تمرین وارسی شناسایی کردیم قرار میدیم...آروم آروم و بدون ایجاد درد دیلاتور رو عقب و جلوهای کوچیکی میکنیم...مسیر واژن یکم شیبدار هست پس بهتره که دیلاتور رو یکم شیبدار و بسمت پایین بگیرید...

اغلب واژینیسموسی ها برای شروع با پاهای باز مشکل دارن...بخاطر همین میتونید همینطور که دیلاتور آغشته به لوبریکانت رو دم ورودی واژن قرار دادید پاهاتون رو روی هم بندازید و اونو جمع کنید و دیلاتور رو از زیر بصورت شیبدار وارد کنید...

مرتب عقب و جلو کنید...و یکم هل بدید...توجه کنید که دیلاتور دست خودتون هست و هیچ کس قرار نیست بهتون آسیب بزنه...هیچ دردی قرار نیست بوجود بیاد...همه چیز اروم آروم میره جلو...

چند تا نکته مهم:

* یادتون نره دیلاتور رو شیبدار بگیرید.

* اگه دیلاتور میپره بیرون بخاطر انقباض زیاد هست...مغز شما بدون اینکه متوجه بشید داره مقابله میکنه...پس باید ذهنتون رو از واژنتون منحرف کنید به جای دیگه...یعنی در واقع گولش بزنید...حالا چجوری؟...تلویزیون رو روشن کنید یا آهنگ بزارید و یا خودتون رو با گوشیتون سرگرم کنید که عتمام تمرکزتون بره سمت دیگه و از واژن برداشته بشه...بعد درکنارش با دیلاتور کار کنید...یهو میبینید دیلاتور رفته داخل...توی این مرحله شما فکر میکنید دچار توهم شدید...ولی این واقعیته...

* وقتی دیلاتور داخل رفت میتونید بکمک آینه واژن رو نگاه کنید...میبینید که واژن باز شده و خیلی به اعتماد به نفستون و تغییر دیدتون نسبت به دخول کمک میکنه.

* هر جا گیر افتادید یا احیانا ناامیدی خواست بیاد سراغتون بلند شید و برید تو خونه یه دور بزنید به ما فکر کنید که این مسیر رو طی کردیم و تونستیم و اینکه شما هم میتونید....کگل کار کنید و برگردید سر تمرین...اصلا ناامید نشید...فقط کافیه دست نکشید از تلاش...

* حتما حتما ژل لوبرکانت معمولی بگیرید و نه مدل دیگه ای.

* هر گونه لیدوکایین ممنوع هست.

سایز دیلاتور ها:

*برای اندازه گیری دیلاتورها باید دور اون اندازه گرفته بشه.این یه قرار داد هست...وقتی میگیم اندازه دیلاتور 13 هست یعنی دور اون رو که با متر اندازه زدیم 13 است.

*طول و یا بلندی دیلاتور به خودتون بستگی داره هر چی بیشتر بهتر.اغلب ده سانت میفرستن داخل.

*اندازه ی دور ابتدا و انتهای دیلاتور با هم تفاوت داره...باید توجه کنیم این اختلاف سایز بیشتر از یک تا یک و نیم سانت نباشه

*سعی کنید دیلاتورها بیشتر از یک تا یک و نیم سانت اختلاف سایز نداشته باشن..اصلا نباید به واژن فشار بیاد...هرچقدر اختلاف سایز دیلاتورها کمتر باشه روند درمان بهتر پیش خواهد رفت...

نکات بسیار مهم:

1-حتما حتما شوهرتون رو در جریان تمرینات بزارید.مخصوصا اگه وجود پرده واسش خیلی مهمه...چون بعد از تمرینات واژن شما دیگه مثل یه دختر نیست و پرده ممکنه از بین رفته و قطعا تغییر شکل داده بدون اینکه شما متوجه شده باشید.اینو حتما در نظر بگیرید که خدایی نکرده شوهرتون موقع اقدام اصلی از نبود پرده شاکی نشه.دکتر هم نمیتونه از شما دفاع کنه چون واژن دستکاری شده!

2-قبل از شروع کار حتما برید دستشویی و مثانه و روده رو تخلیه کنید.چون پر بودن اونا روی ورودی واژن تاثیر میزاره و تنگتر میشه.

3-بعد از اتمام تمرین هم برای جلوگیری از عفونت حتما دستشویی برید.

4-از وسایل خشن یا نوک تیز استفاده نکنید چون ممکنه واژن رو زخم کنه و خدایی نکرده عفونت یا بیماری دیگه ای بدنبال داشته باشه.

5-استفاده از هر گونه بی حسی ممنوع هست.فقط از روان کننده هایی مثل لوبریکانت استفاده کنید.البته دوستان از روغن بچه هم استفاده میکردن و راضی بودن.

6-تمرینات باید طبق یک برنامه منظم پیش بره.اینجوری خیلی خیلی بهتر و زودتر نتیجه میگیرید.

7-حتما حتما وقتی کاملا به یه سایز عادت کردید و تونستین براحتی اونو داخل و عقب و جلو کنید سایز بعد رو وارد کنید.اصلا عجله نکنید

8-بعد از اینکه با یک سایز راحت شدید و رفتید سایز بعد حتما سایز قبلی رو بدید دست شوهرتون تا داخلش کنه و با هم تمرینش کنید.(دخول آلت ممنوع فقط کار با دیلاتور)
اینجوری باعث میشه که کم کم ترس شما از همسرتون هم کم بشه و بتونه بهتون دست بزنه. یکی از اهداف تمرین با دیلاتور همینه!

9-موقع وارد کردن دیلاتور خیلی اونو صاف و عمود نگیرید.مسیر واژن یکم شیب دار هست.پس اونو یکم شیب دار و به سمت پایین بگیرید.

10-کلا وقتی توی وارد کردن دیلاتور گیر افتادید و مسیر رو گم کردید دیلاتور رو به چهار جهت بچرخونید تا مسیر درست پیدا بشه.بعد یکم به حالت عقب و جلو به ورودی واژن بصورت آروم آروم ضربه بزنید تا ورودی واژن شل تر و مسیر باز بشه.

11-اگر سایز جدیدی امتحان کردید و درد و سوزش احساس شد چشماتون رو ببندید و روی ورودی واژنتون تمرکز کنید و مثل تمرینات کگل عضلات اون ناحیه رو شل کنید خواهید دید که درد کاهش پیدا میکنه و خیلی بهتر میتونید دیلاتور رو به جلو ببرید.

12-وقتی دیلاتور رو فرستادید داخل حتما با یه آینه خودتون رو نگاه کنید.اینکار خیلی به بالا رفتن اعتماد به نفستون و کم شدن ترس و از بین رفتن تصورات غلط کمکتون میکنه.خواهید دید که واژن شما باز شده و دیلاتور داخل رفته.چیزی که محال بنظر میرسید!!!!!!!!!

13-برای تمرین از پوزیشن های مختلف میتونید استفاده کنید و با هر کدوم راحت بودید ادامه بدید.

14-کگل فراموش نشه.سعی کنید روزانه اونو داشته باشید.میتونید حین وارد کردن دیلاتور هم کگل رو انجام بدید حتی وقتی دیلاتور داخله!

15-وقتی به اندازه سه چهار سانت واژن رو باز کردید میتونید با آ.لت شوهرتون هم تمرین کنید.

16-ممکنه در ادامه کار با آ.لت شما باردار بشید.پس موقع شروع تمرینات برید دکتر و خودتون رو چکاپ حاملگی کنید.قرص اسید فولیک هم هرشب استفاده کنید که انشالله اگر باردار شدید مشکلی نباشه.
اگه بچه نمیخواهید هم یکی از روش های جلوگیری رو رعایت کنید.

برای شروع تمرینات:

برید داروخانه و وسایل زیر رو تهیه کنید:

دستکش جراحی چند عدد + پنبه + لوبریکانت

خواهش میکنم زمان رو از دست ندید و تمرینات رو شروع کنید تا بعدها حسرت نخورید که ای کاش زودتر شروع کرده بودین...

باور کنید بدترین قسمت این بیماری جاییه که الان هستید...فقط کافیه بشینید سر تمرین اونوقت میبینید چطور زندگیتون تغییر میکنه.

تعداد زیادی زنانی وجود دارن که درگیر این بیماری هستن و حتی نمیدونن دردشون چیه؟هیچ دکتری هم نمیتونه بهشن کمک کنه...پس حالا که خدا به ما روش درمان رو نشون داده از این فرصت استفاده کنیم زندگیمون رو نجات بدیم.

واژینیسموس یه بیماریه و مثل بیماری های دیگه نیاز به درمان داره و درمان این بیماری همین روشه...میتونید درمان واژینیسموس رو توی کشورهای دیگه هم جستجو کنید...قطعا به همین روش میرسید

در مورد ساخت دیلاتورها:

اکثر بچه ها همه ی دیلاتورهاشون رو با پر کردن انگشتان دستکش جراحی در سایزهای مورد نظر میسازن....اگر توی ساختن دیلاتور با سایز مورد نظرتون به مشکل برخورد کردید میتونید از این روشهای کمکی استفاده کنید:

دور دیلاتور قبلیتون رو باند,پنبه و یا دستمال کاغذی بپیچید و بعد با نخ اون رو محکم کرده و داخل انگشت دستکش و یا کاندوم قرار بدید.

میتونید دور سرنگ انسولین هم پنبه بپیچید و بعد توی دستکش قرار بدید...اینجوری دیلاتور محکمتری هم خواهید داشت...و میتونید سایز دلخواهتون رو بسازید...ساختن دیلاتورها فقط یکم صبر و حوصله و دقت میخواد وگرنه کار سختی نیست...

سعی کنید دستکش های جراحی سایز یزرگ تهیه کنید تا بتونید سایزهای بالاتر رو راحتتر بسازید..

                   بنام آفریدگار زیبایی ها

سلام به همه و بارانای عزیزم

من تازه پریودیم تموم شده امیدوارم بتونم تمرینامو شروع کنم و اون مشکلی که قبلا برام پیش اومده بود که سایز 5 راحت داخل میرفت ولی در جلسه دوم دیگه داخل نمیرفت و اذیت میکرد ، رفع بشه.

به دوستای گلم که جدیدا بانو شدن تبریک میگم ایشالا در کنار همسرتون لحظات خوبی تجربه کنید

به امید بانو شدن بقیه و همچنین من

مریم بانوی عزیز همین الان توی فکرت بودم رفتم وبلاگت یه سر زدم

هر چه زودتر تمریناتت رو شروع کن عزیزم...با تلاش همه ناهمواری های پیش رو هموار میشن...امیدوارم بزودی تو هم بانو بشی

سلام بچه ها.منم دو ساله ازدواج کردم هنوز نتونستم کاری بکنم.

فقط انگشت اشاره خودمو میتونم تا انتها داخل  کنم.دعا کنید منم بتونم موفق بشم از فردا با دستکش و پنبه شروع می کنم ببینم اصلا میتونم جسم خارجی رو وارد کنم.با یک انگشت خودم مشکل ندارم.

گیسو جان به گروه خودت خوش امدی عزیزم...اصلا نگران نباش فقط کافیه تمرین رو طبق اصول صفحه اول ببری جلو..بزودی مشکلت حل میشه...

اینکه میتونی با انگشت کار کنی خیلی عالیه...پس مطمئن باش با دستکش خیلی خیلی راحتتر خواهی بود

هشتاد درصد واژینیسموسی ها نمیتونن با انگشت خودشون کنار بیان چون حس داره