(ویرایش)
سلام.
من سونیا هستم. البته که این، یک اسم مستعار هست.
این اولین بار هست که در یک تالار گفتگو مینویسم.
الان نزدیک یکساله که ازدواج کردم. برای مشکل واژینیسموسم، فروردین ماه پیش خانم خیابانی هم رفتم. ایشان به من برگه تمرینات رو دادند و تخمینشون از نظر زمانی برای حل مشکل سه ماه بود. در اون سه ماه چون هفته به هفته در تلگرام با ایشون در تماس بودم، نسبتا مرتب پیش رفتم. وقتی رسیدم به سایز 10.5، دیگه منشی شون در تلگرام جواب دادند و گفتند که وقتی رسیدم به سایز 12، دوباره بنویسم. کم کم تمریناتم نامرتب شد. اینهم بگم که من شاغل هستم، تقریبا 12 ساعت از شبانه روز من برای کار صرف میشه. یکبار یک هفته مرخصی گرفتم و تو اون یک هفته کلی پیشرفت کردم. ولی خب کلا نهایت شبها یک ساعت میتونم تمرین کنم. خیلی برنامه ها رو بیخیال شدم که بتونم وقت بذارم و این قضیه حل بشه، اما از وقتی دیگه هفته به هفته گزارش پیشرفتم رو ندادم، کلا خیلی کم و نامرتب تمرین کردم. اعتراف هم میکنم، اصلا از این تمرینها خوشم نمیاد :( میدونم الان آخرای کار هستم، ولی متاسفانه جلو نمیره. اینجا رو قبلا هم دیده بودم. ولی دیگه امروز فکر کردم بنویسم.
میدونم بخشی از مشکل من میتونه جسمی نباشه. من از اون دخترایی بودم که خودم رو هیچوقت به عنوان یک خانم دوست نداشتم. کلی طول کشید تا با پ ر ی و د و رشد س ی ن ه کنار بیام. اگر اسمش رو بشه گذاشت، کنار اومدن. در ضمن وقتی تو کار یا بیرون خونه مشکلی پیش میاد که روی اعصاب میره. اولین چیزی که کنسل میکنم، همین تمرینها هستش. کلا خیلی همه چی اوکی باید باشه تا مرتب تمرین کنم. میدونم رفتار غیرمنطقی هستش. فکر کنم دلیلش همونه که این تمرینها رو دوست ندارم. این پاراگراف رو گفتم که اگر بین شما کسی روانشناس هم در این مورد میتونه معرفی کنه، ممنون میشم.
ببخشید اگر طولانی بود. مرسی که وقت گذاشتید و خوندید. منتظر جوابهاتون هستم.