(ویرایش)
سلام رفقا
وااااااااااای تموم شد... هنوز که هنوزه باورم نمیشه... یعنی واقعا بدبختی ها و حرف و حدیثا و تیکه ها تموم شد؟ یعنی من تونستم ؟
واااااااااای خدایا باورم نمیشه فقط گریه و گریه وگریه باورم نمیشه که این غول بزرگ زندگیمو بعد این همه سال شکست دادم.
یعنی من میتونم مادر بشم؟
خیلی خیلی سختی کشیدم... وقتی شد نمیدونستم گریه کنم یا بخندم فقط و فقط بلند میگفتم خدایا شکرت و تک تک خانم هایی که که این مشکل دارن و یادم افتاد و برای تک تک تون این لحظه را خواستم.
بله واقعا تا ته رفت ولی درد داشتم ولی دردش از اون همه سختی کمتر بود.
سایز هدفم 13 هستش ولی من تا سایز 11 و 12 اوکی بودم و سایز 13 تا ته نرفته بود ولی روز ولادت حضرت رسول و امام جعفر صادق توکل کردم به اونا و با کلی استرس و یکم امید گفتم برم برای اقدام تمرینی و یکم تمرین کردم و بعد از همسرم خواستم ولی ایشون که یکم ناامید بود گفت باشه و یه جورایی دلش راضی نبود ولی من مصمم بود (همسرم زیاد تو تمرینات 6 ماهه من کمک نمیکرد و شاید فقط 2 یا 3 بار) و مثل دیلاها خودم انجام دادم وآروم آروم سعی کردم (زن زیر)و شد ...
باز هم خدا رو شکر میکنم.
ممنونم از همتون و این لحظه رو برای همتون از خدا میخوام