(ویرایش)
به طور کلی جنین برای تامین ویتامین دی مانند دیگر عناصر ضروری مورد نیازش، کاملا به مادر وابسته است. بنابراین کمبود ویتامین D در مادر تاثیر مستقیمی روی جنین می‌گذارد. همچنین منبع اصلی ویتامین D برای نوزادان تازه متولد شده، به غیر از نور خورشید، همان ویتامین Dای است که قبل از تولد در بدنشان ذخیره شده است. از آنجا که وضعیت ویتامین دی مادر در دوران بارداری به طور مستقیم بر ذخایر ویتامین دی کودک هنگام تولد و به ویژه در 2-3 ماه اول تأثیر می گذارد، بسیار مهم است که مادران باردار به مقدار کافی این ویتامین را دریافت کنند.
در خانم‌های بارداری که کمبود ویتامین D دارند (سطح سرمی خون <50 نانومول)، خطر برخی از عوارض بارداری افزایش می‌یابد. از جمله:
- پره اکلامپسی یا افزایش فشار خون مادر
- دیابت بارداری
- زایمان زودرس
- افزایش خطر عفونت واژینال
- تولد نوزادان کوچک نسبت به سن حاملگی
- اختلال در تشکیل اسکلت جنینی که باعث نرمی استخوان در شیرخوار می‌شود.
- کاهش توده استخوانی مادر
- اختلال در عملکرد سیستم ایمنی
- التهاب بیش از حد
- رشد غیر طبیعی عروق خونی جدید
- آلرژی در کودکان
- هیپوکلسمی نوزادی (پایین بودن غلظت سرمی‌کلسیم)
- هیپوپلازی مینای دندان در کودکی (نقص مینای دندان)
کمبود ویتامین D در مادران باردار همچنین ممکن است کودکان را در معرض خطر افزایش فشار خون بعد از تولد، قرار دهد. کودکانی که فشار خون بالا داشته باشند، در بزرگسالی نیز به احتمال زیاد فشار خون بالا خواهند داشت. به همین ترتیب، این کودکان در معرض خطر ابتلا به بیماریهای مرتبط با فشار خون بالا نیز قرار خواهند داشت، یعنی بیماریهای قلبی عروقی نظیر حمله قلبی و سکته مغزی.