اهمیت و نقش دوست یابی کودک در زندگی او
(ویرایش)
دوستی، رابطه دو جانبهای است که مصاحبت، مشارکت، درک افکار و احساسات و دلداری دادن به یکدیگر را به هنگام نیاز در بر دارد. داشتن دوست صمیمی میتواند از کودک در برابر فشار وقایع استرسزا و تنهایی محافظت کند، عزت نفس او را افزایش داده، اضطراب و افسردگی را کاهش دهد. کودکانِ بدون دوست که توانایی دوستیابی را ندارند از تنهایی رنج میبرند و اغلب از نظر اجتماعی بیتجربه و بدون مهارت هستند. ”دکتر پالینی و همکارانش“ معتقدند که دوستیها و کیفیت روابط میان فردی با پیشرفت مهارتهای اجتماعی و تعدیل هیجانات همبستگی قوی دارند. همچنین آموزش مستقیم مهارتهای دوستیابی به کودکان، باعث افزایش کیفیت دوستی در آنان میشود و آموزش از طریق والدین به اندازه آموزش مستقیم در افزایش کیفیت دوستی در آنان اثربخش نیست. روانشناسان معتقدند که احساس بیارزشی عمیق یا فقدان عزت نفس ریشهی بسیاری از نابهنجاریهای روانی است که در میان افراد دیده میشود. عزت نفس عبارت است از قضاوت و نگرشی که فرد به طور پیوسته و مداوم از ارزشهای خود بیان میدارد. دانشآموزانی که عزت نفس بالاتری دارند، در تکالیف مدرسه و پیشرفت تحصیلی موفقتر هستند. در اجتماعات درون مدرسه و جامعه مشارکت بیشتری داشته همچنین روابط میان فردی موفقتری دارند. بنابراین برای افزایش پیشرفت تحصیلی باید عزت نفس را بالا برد. دانشآموزان دارای عزت نفس پایین، تصویری افسرده و ناامید از خود نشان میدهند و در مدرسه تمایل دارند در حاشیه بمانند.
نداشتن دوست در مدرسه و کشف دلایل آن
اگر کودکتان در ایجاد و نگهداری دوستیها مشکل دارد، بکوشید علت آن را دریابید.
- آیا آن قدر حساس است که همیشه احساساتش جریحهدار میشود و دوستانش را از دست میدهد؟
- آیا ساکت است و نسبت به ارتباط با دیگران بیتفاوت است؟
- آیا تهاجمی و قلدر است و به همین علت کودکان دیگر نمیخواهند با او باشند؟
- آیا از مهارتهای اجتماعی برخوردار نیست؟
- آیا مهارتهای لازم برای یک دوست با وفا بودن را ندارد؟
بهترین زمان آموزش دوست یابی به کودکان
برای آموزش دوست یابی به کودک والدین باید قبل از رسیدن کودک به سن مدرسه یک سری از آموزش های اولیه را به او داده باشند و کودک آمادگی اولیه در این زمینه کسب کرده باشد تا بتواند روابط اجتماعی مناسبی با همسالان خود در مدرسه ایجاد کند. لذا والدین باید از قبل خود روش های مناسب آموزش این مهارت را آموخته باشند و بهترین روش را بر روی کودک خود پیاده سازی کنند تا کودک روابط سالم و خوبی در مدرسه برقرار کند و از رفتن به مدرسه خوشحال باشد.
نقش والدین در آموزش دوست یابی به کودک
همانطوری که در مبحث گذشته گفته شد، والدین در زمینه آموزش مهارت های دوست یابی نقش اولیه و اساسی را برعهده دارند. این نقش در درجه اول به آموزش خود والدین برمیگردد. چراکه خود والدین باید بهترین روش آموزش دوست یابی را بدانند و لازمه این کار آموزش خود والدین از طریق مطالعه و شرکت در کارگاههای آموزشی و استفاده از تجربه متخصصان و مشاوران برجسته است. در درجه بعدی والدین باید روشهای آموزش دیده را به درستی و از سن مناسب پیاده سازی کنند تا بهترین نتیجه را کسب کنند.
نقش معلمان و مربیان در آموزش دوست یابی به کودک
مرحله بعدی آموزش کودک، بعد از آموزش والدین به مربیان و معلمان وی بر میگردد. کودک پس از یادگیری مهارت های اولیه توسط والدین وارد اجتماعی میشود که والدین در آن حضور ندارند. در این مرحله حضور و نقش معام ها بسیار پر رنگ میشود.
روش های حل مشکل دوستیابی کودکان
برای حل مشکل دوستیابی کودکان و دانش آموزان بهتر است از راه های زیر پیروی کنید تا مشکل دوستیابی کودکان شما از بین برود.
برداشتن اولین قدم برای پذیرش روابط اجتماعی در حل مشکل دوست یابی کودکان
برای زمان بازی خردسالان و کودکان پیش از سنین مدرسه برنامه ریزی کنید.روی اولین تجارب کودکان نظارت کنید و آماده باشید تا با دخالت در کارشان بازی آنها را آسان کنید.
منبع: آموزش جدیدترین مهارت های دوست یابی به کودکان
برای دریافت مشاوره در زمینه روانشناسی کودک می توانید با مشاوران مرکز مشاوره افرا کلینیک تماس حاصل نمایید.
66558225 – 021