روش‌های خودیاری برای کاهش اضطراب در کودکان
(ویرایش)
کم‌کردن سرعت: ذهن مضطرب بر روی “چه می‌شود” های آینده متمرکز است و فرصت زندگی در زمان حال را از فرد مبتلا می‌گیرد. به کودکتان یاد دهید سرعت عملش را در انجام کارها کاهش دهد و به‌جای آن دقتش در آنجام یک کار را افزایش دهد و کاملا غرق آن شود. تمرینات تنفسی ذهن‌آگاهی می‌تواند مفید واقع شود.
ارتباطات اجتماعی: اضطراب باعث می‌شود کودکان و نوجوانان بخواهند خود را از همسالان و اعضای خانواده جدا کنند. بازی کردن و وقت گذراندان در خارج منزل و انجام تفریحات مشترک به فرزند شما کمک می‌کند تا با دیگران ارتباط برقرار کند و در این ارتباطات احساس امنیت داشته باشد.
خودمراقبتی: روال خواب، عادات غذایی و فعالیت‌های بدنی همه به‌خوبی در کاهش اضطراب کودک شما موثر هستند. کودک شما ممکن است در به‌خواب رفتن، بیدار شدن و یا انجام فعالیت‌های بدنی مشکل داشته باشد. به‌خصوص اگر به دلیل اضطراب دچار بی‌قراری، تنش عضلانی یا خستگی شود. کمک به کودک در ایجاد برنامه مراقبت از خود می‌تواند او را برای کنار آمدن با اضطراب آماده کند و او یاد می‌گیرد که اضطرابش را به‌طور موثر مدیریت کند.
نکاتی برای والدین
اولین قدم برای کمک به کودک در مدیریت و غلبه بر اضطراب، شناختن افکار و احساسات اوست. اما این کار کمی دشوار است. کودکانی که با اضطراب فراگیر درگیر هستند، ممکن است ساکت، خجالتی و محتاط باشند. این کودکان ممکن است رفتاری کاملا سازگارانه داشته باشند و در مشارکت با بزرگسالان و انجام فعالیت‌های مشترک مشتاق به‌نظر برسند. از طرف دیگر، بعضی از کودکان مضطرب با عصبانیت، گریه و نافرمانی عمل می‌کنند. والدین نیز اغلب اوقات این رفتارها را ناشی از لجبازی و گستاخی کودک می‌دانند. ولی ریشه تمام این رفتارها اضطراب است؛ اضطرابی فراگیر که تمام زندگی کودک را در برگرفته است.
مداخله و درمان زودهنگام می‌تواند دنیای کودک شما را تغییر دهد و از عوارض بعدی آن جلوگیری کند. اگر در مورد علائم احتمالی اختلال اضطراب عمومی در کودک خود نگران هستید و یا سوالاتی دارید، حتما از یک متخصص سلامت روان کمک بگیرید.