يافته هاي روانشناسان بر اين نكته تاكيد دارد كه گفته هاي كودكان زير ۵ يا ۶ ساله بيشتر جنبه خيالبافي دارد .
آنها اغلب احساسات و تخيلات خود را درباره پديده هاي اطرافشان بيان مي كنند .كودكان زير ۵ سال در دنياي تصور و خيال زندگي مي كنند و به انديشه ها و روياها و افكار خود وجود خارجي مي بخشند و حتي اشياء بيجان را جاندار به حساب مي آورند .درك آنان از چيزها و يا كارهاي خوب و بد ضعيف است، به طوري كه نمي توانند بين آنها فرقي بگذارند .دروغگويي در كودكان از ۵ يا ۶ سالگي به بعد شروع مي شود زيرا از نظر رشد ذهني آنها به مرحله اي مي رسند كه به تدريج مي توانند راست را از دروغ تشخيص دهند .از اين سن به بعد صفت دروغگويي در بعضي كودكان به تدريج شكل مي گيرد و گاهي آنقدر شديد مي شود كه به صورت مرض درآمده و جزئي از شخصيت بزرگسالي او مي شود .در واقع مي توان گفت پايه و اساس دروغگويي در بزرگسالي از كودكي گذاشته مي شود .
دروغگو كيست؟ شخص دروغگو علائم و نشانه هايي دارد كه با توجه به آنها مي توان به دروغگو بودن وي پي برد ، ازجمله جاه طلبي – برتري طبي – ترسوئي – بي قراري و عصبانيت – برخورداري از هيجان زياد –گزافه گويي و خود بزرگ بيني و تنبلي (معمولاً خواستار چيزهايي هستند كه استحقاق آن را ندارند ) ظاهر سازي انتقاد پذيري و حساسيت زياد .
روانشناس کودک خوب در تهران