اگر کودک شما عمدی دروغ می گوید، اولین قدم این است که به او بگویید که دروغ گفتن اشکالی ندارد . فرزند شما نیز باید دلیل آن را بداند. ممکن است دوست داشته باشید در مورد دروغگویی یک قانون خانوادگی وضع کنید .
برای ارتباط با روانشناس کودک اینجا کلیک کنید
قدم بعدی استفاده از پیامدهای مناسب است . و هنگامی که از پیامدها استفاده می کنید، سعی کنید به طور جداگانه با دروغ و رفتاری که منجر به آن شده است برخورد کنید. برای مثال، اگر فرزندتان روی دیوارها نقاشی می‌کشید و سپس در مورد آن دروغ می‌گفت، ممکن است برای هر یک از این چیزها عواقبی داشته باشید. اما اگر فرزند شما برای پوشاندن اشتباهی مانند ریختن نوشیدنی دروغ می گوید، ممکن است تصمیم بگیرید که از یک پیامد برای دروغگویی استفاده کنید و سپس با هم آشفتگی را پاک کنید.
در اینجا ایده های بیشتری برای مقابله با دروغگویی عمدی وجود دارد:
- در مورد اینکه دروغ گفتن چه احساسی در شما ایجاد می کند، چگونه بر روابط شما با فرزندتان تأثیر می گذارد و اگر خانواده و دوستان به کودک شما اعتماد نکنند، با آرامش با فرزندتان صحبت کنید . این امر بر تفاوت بین آنچه که اگر فرزند شما صادق باشد و آنچه در صورت ناصادق بودن اتفاق می افتد، تأکید می کند .
- همیشه وقتی می دانید که او حقیقت را نمی گوید به فرزندتان بگویید . اما سعی کنید از پرسیدن مداوم فرزندتان که آیا راست می گویند پرهیز کنید. همچنین از گفتن «دروغگو» به فرزندتان خودداری کنید. اگر فرزند شما معتقد است که دروغگو است، ممکن است به دروغ گفتن ادامه دهد. شما می توانید چیزی مانند "تو معمولاً با من بسیار صادقی" بگویید. اما من فقط نمی توانم بفهمم چه اتفاقی برای آخرین کاپ کیک افتاد.
- دروغ نگفتن را برای فرزندتان راحت تر کنید. می توانید با فکر کردن به اینکه چرا فرزندتان ممکن است دروغ می گوید شروع کنید. به عنوان مثال، اگر فرزند شما برای به دست آوردن چیزهایی که می‌خواهد دروغ می‌گوید، سیستم پاداشی را در نظر بگیرید که به فرزندتان اجازه می‌دهد به جای آن چیزها را به دست آورد.
ممکن است به نظر برسد که فرزند شما بدون توجه به آنچه شما انجام می دهید، دروغ می گوید. اما اگر مدام فرزندتان را به خاطر گفتن حقیقت تحسین کنید و از عواقب آن برای دروغگویی نیز استفاده کنید، احتمال دروغ گفتن فرزندتان با افزایش سن کمتر است.