رابطه جنسی در دوران حاملگی

تمایل به رابطه جنسی

در طی بارداری به علت تغییرات هورمونی زنانه در ماه های مختلف، میل زنان به رابطه جنسی متفاوت خواهد بود و دچار تغییراتی می شود. ممکن است بعضی از زنان میل جنسی بیشتری پیدا کنند و تمایل بیشتری به رابطه جنسی داشته باشند. یکی از مواردی که از نظر روانی موجب افزایش میل جنسی زنان باردار می شود، مسأله عدم نیاز به جلوگیری می باشد. چنین ذهنیتی، موجب تمایل زوجین به داشتن رابطه جنسی می شود.

از طرفی ممکن است به خاطر عوارض بارداری و شرایطی مثل لکه بینی، احتمال سقط، ترس از آسیب رسیدن به جنین  و... میل به رابطه جنسی کاهش یابد. گاهی اوقات ویار شدید، حالت تهوع و این گونه عوارض بارداری موجب بی ثباتی وضعیت مادر می شود. همین امر تمایل او به برقراری رابطه را کاهش می دهد. حمایت های عاطفی و روحی و روانی و درک متقابل در این زمینه کمک کننده خواهد بود. این نکته را نباید نادیده بگیریم که زنان باردار دارای روحیه حساس تر می باشند. از این رو نیاز به حمایت عاطفی و روحی و روانی دارند. چه بسا عدم حمایت از طرف همسر و خانواده اش، موجب دلزدگی و ناراحتی زن باردار به همسر و متعاقبا کاهش میل جنسی شود.

منع رابطه جنسی در بارداری

داشتن رابطه جنسی در بارداری و نحوه انجام آن، به شرایط جسمی زن باردار و تجویز آن توسط پزشک بستگی دارد. معمولا داشتن رابطه جنسی در طی بارداری مشکلی ایجاد نمی کند. مگر در مواقعی که برای مادر یا جنین خطرناک باشد. به عنوان مثال

  • لکه بینی
  • خون ریزی
  • اختلال ساختار رحم
  • ساب کوریونیک
  • جفت پایین یا سرراهی
  • بیماری های زمینه ای مادر
  • سابقه سقط مکرر
  • کوتاهی سرویکس
  • سایر مواردی که اختلالی در بارداری ایجاد کند.

در این موارد که معمولا در سه ماهه اول بارداری رخ می دهند، پزشک از شما می خواهد که نزدیکی نداشته باشید و از هر عملی که موجب تشدید یا بدتر شدن وضعیت شما شود، خودداری کنید.

به طور کلی برخی از پزشکان بر این عقیده اند که دو ماه اول بارداری دخول صورت نگیرد تا رحم و جنین به وضعیت پایداری برسند. بنابراین توصیه میکنیم حتما با پزشک خود مشورت کنید و از ایشان بخواهید تا در این زمینه شما را راهنمایی کنند.

رابطه جنسی در سه ماهه دوم و سوم

رابطه جنسی در سه ماهه دوم و سوم بارداری

سه ماهه دوم بارداری معمولا دورانی است که شما راحتی خیال بیشتری دارید. زیرا جفت و جنین به وضعیت نسبتا پایداری رسیده اند و برخی از علائم و عوارض بارداری فروکش کرده اند. حالت تهوع صبحگاهی کمتر شده و یا از بین رفته است. احتمال سقط کاهش یافته و این امر موجب آرامش خیال بیشتری خواهد بود. اگر بیماری یا اختلال خاصی وجود نداشته باشد، می توانید رابطه جنسی داشته باشید. البته همیشه مد نظر داشته باشید که پوزیشن رابطه جنسی در دوران بارداری باید به گونه ای باشد که به خانم فشار زیادی وارد نشود. این موضوع در افراد مختلف متفاوت است. از این رو نمی‌توان برای همه پوزیشن خاصی را تجویز کرد.

رابطه جنسی در سه ماهه سوم و ماه های آخر بارداری به وضعیت شما بستگی دارد. به خاطر بزرگ شدن شکم ممکن است رابطه برای شما دشوار باشد. اما پوزیشن مناسب می تواند این مشکل را حل کند.

در ماه آخر بهتر است شما در حین رابطه به ارگاسم نرسید. زیرا ارگاسم در بارداری می تواند انقباضات رحمی را تشدید کند و در برخی مواقع موجب زایمان زودرس شود. بنابراین اکثرا توصیه می شود ماه آخر از ارگاسم در رابطه اجتناب شود. اگر تمایل به زایمان طبیعی دارید، ممکن است پزشک شما در روزهای آخر منع رابطه جنسی را برداشته و تحریک سینه و انزال (تخلیه مایع منی) در واژن را به عنوان راهی برای شروع انقباضات زایمانی به شما پیشنهاد دهد.

رابطه جنسی مقعدی در بارداری

فراموش نکنید که نه تنها در بارداری بلکه به طور کلی رابطه مقعدی به هیچ عنوان توصیه نمیشود. زیرا عواقب جبران ناپذیری برای شما به دنبال خواهد داشت. همچنین در طول بارداری به علت تغییرات بدن خانم باردار مثل یبوست و در موارد شدیدتر هموروئید و شقاق مقعد و بواسیر، رابطه مقعدی در بارداری بسیار دردناک خواهد بود. پس همواره از آن اجتناب کنید.

در طی بارداری بدون مشورت پزشک از ژل ها، اسپری ها و سایر داروهای جنسی و تاخیری استفاده نکنید. زیرا برای مادر و جنین خطرناک خواهد بود. تنها با مشورت پزشک و در شرایط خاص می توان از این داروهای استفاده کرد.

میزان اهمیت
ایمیل
توضیحات
ارسال

پاسخ سوالات بر اساس تاریخ پرسش سوال

اسفند 1402
س چ پ ج ش ی د
1234567
891011121314
15161718192021
22232425262728
29
یک زن وبسایت تخصصی بهداشت و سلامت زنان و مادران