صبح میشه این شب صبرداشته باش

سلام دوستان،ممنون ازخانم دکترخیابانی عزیزوتمام دوستانی ک خالصانه ب من وتمام خانم های واژینیسموسی کمک میکنند،اینوبدونیددعای من وتمام دوستان این انجمن تاابدبدرقه ی راهتان است🙏من۷ساله ازدواج کردم وبخاطرناآگاهی واطلاعات غلط برایاولین دخول ونزدیکی دچارترس زیاد ک نهایتامنجربه واژینیسموس شد،منم مثه خیلی ازشمازیاددکتررفتم واکثرشون بارفتاروگاهی حرفاشون تمسخرمیکردن ک مگه میخوای چیکارکنی وتحمل کن😒منم مثه بعضی دوستان فکرمیکردم داخل واژنم ی دیواره یاحتی استخوانه ک مانع ورودآلت همسرم میشه ولی بچه هاایناهمش ساخته ی ذهنمونه داخل واژن ماهیچی نیست جزانقباض عضلات واژن ک مانع دخول میشه،۱ماه پیش ازطریق اینستاگرام بااین سایت وانجمن آشناشدم وازصفحه ی اول تمام مطالب راخوندم ک خیلی کمکم کرد،کاربرخاموش بودم ولی هروزسایت راچک میکردم وپرسش وپاسخ دوستان ک اکثرهم مشترک همه ی ماواژینیسموسی هاست رامیخوندم،دیلاتورهارادرست کردم وهروزخیلی اصولی تمرین میکردم(وارسی،شستشوباآبگرم،کگل ک فوق العاده تاثیرداره مخصوصاکگل روی دیلاتور،موسیقی)تااینکه دیروزبعداز۷سال منم بانوشدم😊من ب خواسته ی ک تحقق رامحال میدونستم رسیدم،شایدگفتن ونوشتن این متن آسون باشه(منم بانوشدم)ولی باورکنیدمنم عین شماخیلی وقتاخسته میشدم ازتمرینات،ناامیدمیشدم،گریه میکردم،حین تمرینات دردوسوزش داشتم،بعدازپریودیم عقبگردداشتم،گاهی واژنم حساس میشدوبدقلقی میکردولی تمریناتم راقطع نمیکردم ومطمئن بودم خداجواب تلاشهام رامیده وباخودم میگفتم این تمرینات هم یه جورایی ورزش عضلات واژنم هست تاحین نزدیکی عضلاتم منقبض نشن،خواهرای گلم راه درمان شماهمینجاست وهمین تمرینات وبس،فقط ناامیدنشیدو مداوم تمرین داشته باشید،بازم پست میذارم،خاطرم هم دربخش خاطرات مینویسم😉