احتمالاً نام کامپوزیت ونیر و روکش دندان دفعات بسیاری به گوش شما رسیده است. بسیاری افراد با شنیدن نام روکش، به اشتباه آن را کامپوزیت و یا لمینت تصور میکنند. واقعیت این است که این دو مورد تفاوتهای بسیار و شباهتهایی با یک دیگر دارند.
روکش دندان چیست؟
روکش دندان یک پوشش کامل است که تمامی سطوح دندان را میپوشاند و از آن در برابر آسیبها محافظت میکند و زیبایی از دست رفتهی دندان را به آن باز میگرداند.
روکش دندان از مواد مختلفی مثل پرسلن، فلز و یا ترکیب هر دوی آن ها ساخته میشوند. ضخامت روکش معمولاً دوبرابر ونیر (پوششهای سطحی) است و این مسئله مقاومت آن را در برابر شکستگی و ترک برداشتن بیشتر میکند.
چه زمانی از روکش دندان استفاده میشود؟
همانطور که میدانید دندانپزشکان تمام تلاش خود را میکنند تا دندانهای طبیعی فرد حفظ شود و از دست نرود. گاهی پوسیدگیهای دندان های بیمار سطحی است و با پر کردنهای اندک رفع میشود.
اما گاهی پوسیدگی وسیع است و در اغلب موارد نیز نیاز به درمان روت کانال یا همان عصب کشی میباشد. در این صورت بخش زیادی از دندان تراشیده میشود و دیوارهی دندان نازک میشود. دندانی که دیوارهی نازک داشته باشد، از استحکام کافی برخوردار نیست و میتواند در اثر جویدن مواد نسبتا سخت، بشکند و فرو بریزد. در این صورت دندان فرد از دست میرود.
روکش دندان محافظی است که بر روی دندان کوچک و نازک شده قرار میگیرد و در عین حفظ زیبایی دندان، از آن در برابر خطرات احتمالی محافظت میکند. توجه داشته باشید که روکش تمامی سطوح دندان را در بر میگیرد و همچون کلاهکی زیبا بر روی دندان مینشیند.
به طور کلی افراد با شرایط زیر میتوانند از روکش دندان بهره ببرند؛
- افرادی که دندانهای آن ها به علت پوسیدگی شدید ضعیف شده است میتوانند با یک روکش مناسب بعد از برداشتن بخشهای پوسیده، آن را تقویت کنند.
- اگر دندان فرد شکسته باشد میتواند با یک روکش این شکستگی را پنهان و علاوه بر آن از خرد شدن و از دست رفتن دندان جلوگیری کند.
- دندانی که بخش بیشتر آن پر شده باشد، قوی نیست و میتوان آن را با روکش مستحکم کرد.
- کراون در ایمپلنت دندان و بریج دندانی نیز استفاده میشود.
کامپوزیت ونیر چیست؟
کامپوزیت ونیر نوعی پوشش سطحی نازک است که بر روی سطح بیرونی دندانهای شما قرار میگیرد و ظاهر نازیبای آن را میپوشاند. این پوشش سطحی طبیعی به نظر میرسد و رنگ براق و روشنی دارد. کامپوزیت ونیر بسیار نازک است و معمولا برای جایگذاری آن نیازی به تراشیدن سطح بیرونی مینای دندان نیست.
مقایسهی مرحلهی آمادهسازی دندان در کامپوزیت و روکش
پیش از آن که ونیر کامپوزیت و یا روکش بر روی دندان قرار بگیرند، آماده سازیهایی بر روی دندان باید صورت گیرد. همانطور که در بالاتر اشاره شد موارد مصرف هر دو مورد تفاوتهایی دارد. روکش معمولاً برای دندانهایی بیشتر استفاده میشود که آسیبهای جدیتری دیدهاند.
بنابراین مراحل آمادهسازی و قالبگیری برای دندان در روکش، از پیچیدگیهای بیشتری برخوردار است. به طور کلی کامپوزیت روشی کم تهاجم است و این بدان معنی است که تغیرات ناچیزی بر روی دندان صورت میگیرد و در نتیجه، آسیب کمتری نیز به آن میرسد.
برای جایگذاری کامپوزیت، موارد کمی پیش میآید که مینای دندان نیاز به تراشیده شدن داشته باشد و اگر هم چنین فرایندی ضروری باشد، به قدری ناچیز است که آسیبی به دندان وارد نمیشود. در صورتی که در جایگذاری روکشها، معمولا به ۶۰ تا ۷۰% تراشیدن مینای دندان پیش از قرار گرفتن روکش بر روی آن نیاز است. این مقدار ۲ تا چهار برابر بیشتر از ونیرهاست.
کامپوزیت نسبت به روکش بسیار نازکتر است و تنها بخش جلویی دندان را میپوشاند، اما روکش تمام سطحهای دندان را میپوشاند و ضخیمتر از کامپوزیت است. به همین دلیل دندان باید کوچکتر شود تا با قرارگیری روکش بر روی آن، بزرگتر از اندازهی طبیعی به نظر نرسد.
برای مطالعه بیشتر این مطلبه به مقاله تفاوتهای کامپوزیت ونیر و روکش دندان که لازم است بدانیم در وبسایت دکتر محمد نیکزاد جراج و دندانپزشک مراجعه کنید.