فیزیوتراپی برای کدام بیماری ها استفاده می شود؟
(ویرایش)
فیزیوتراپی کمر
بیمارانی که اکثرا در طول روز از کمردرد رنج میبرند باید همیشه قبل از استفاده از سایر روشهای تهاجمی مانند جراحی، به مدت چهار هفته از یک روش درمانی محافظهکارانه (غیر جراحی) به عنوان درمان فیزیکی استفاده کنند. هدف از فیزیوتراپی کمر کاهش درد، افزایش عملکرد و آموزش بیمار برای جلوگیری از ایجاد مشکلات مشابه در آینده است. در این مرکز از دو روش برای فیزیوتراپی کمر استفاده میشود. روش اول فیزیوتراپی منفعل است که شامل استفاده از کمپرس گرم، کمپرس یخ و تحریک الکتریکی میشود؛ و روش دوم فیزیوتراپی فعال است که بر روی تمرینات خاص و کششی تمرکز دارد. برای درمان بیشتر کمردردها، ورزش فعال محور برنامه فیزیوتراپی است.
فیزیوتراپی گردن
فیزیوتراپی یکی از متداولترین روشها برای درمان درد مزمن و شکستگی گردن است. بیشتر برنامههایی که برای فیزیوتراپی گردن طراحی میشوند شامل استفاده از روشهای درمانی برای کاهش درد و یا سفتی گردن قبل از شروع برنامه ورزشی است. این برنامه به تشخیص فیزیوتراپ ممکن است برای افراد مختلف متفاوت باشد. فیزیوتراپی گردن اساسا درد و سفتی گردن را کاهش میدهد؛ دامنه حرکتی سر و گردن را بهبود میبخشد و پویایی گردن و عضلات آن را زیاد میکند. بنابراین فیزیوتراپ ممکن است نقش مهمی در بهبود وضعیت گردن و عملکرد حرکتی روزانه این اندام داشته باشد.
فیزیوتراپی شانه
اگر درد شانه روی فعالیتهای روزانه شما تأثیر گذاشته و پایدار است، حتما باید از تخصص فیزیوتراپ برای درمان این عارضه استفاده کنید. فیزیوتراپی شانه میتواند در مدیریت درد و بهبود قدرت و انعطافپذیری این اندام به شما کمک کند. این درمانها مشکل شانه را درمان کرده و باعث میشوند بتوانید در مدت کوتاهی به فعالیتهای عادی خود بازگردید. بیمارانی که روی شانه عمل جراحی انجام دادهاند نیز به توصیه متخصص جراحی شانه باید حدود 2 هفته پس از جراحی، از تمرینات کششی استفاده کنند. در ابتدا برای افزایش دامنه حرکتی و انعطافپذیری شانه، تمرکز بر روی حرکات ملایم خواهد بود. فیزیوتراپ پس از گذشت حدود 6 هفته، تمرینات قدرتی را به منظور تقویت مفصل و ماهیچههای اطراف شانه به برنامه درمانی اضافه میکند. بنابراین هم افرادی که درد مزمن شانه دارند و هم افرادی که جراحی انجام دادهاند میتوانند از خدمات مرکز تخصصی فیزیوتراپی در این زمینه استفاده کنند.
فیزیوتراپی لگن
پزشکان ما برای درمان دردهای لگنی معمولا بعد از ارزیابی اولیه، یک برنامه درمانی مناسب با شرایط بیمار را تدوین میکنند. درمان غیرفعال مانند استفاده از گرما درمانی و کمپرس یخ ممکن است در کوتاه مدت برای کاهش درد لگن موثر باشند؛ اما استفاده از برنامه فعال از طریق ورزش کردن و انجام حرکات اصلاحی بهترین درمان برای درد لگن است. در این روش درمانی، فیزیوتراپ ممکن است تمریناتی را برای بهبود استحکام یا دامه حرکتی لگن تجویز کند.
گاهی نیز تمریناتی برای بهبود قدرت عضلات لگن تجویز میشود. انجام این تمرینات ساده آن هم یک بار در روز، روش خوبی برای سالم نگه داشتن لگن است. تحقیقات نشان دادهاند که تکنیکهای بسیجکننده مفاصل میتوانند به بهبودی درد در بیماران مبتلا به آرتروز لگن کمک کنند. این کاهش درد ممکن است با بهبودی دامنه حرکتی لگن نیز همراه باشد.
فیزیوتراپی پا
پا و مچ پا معمولاً در طی فعالیتهای ورزشی مانند دویدن و پریدن زیاد آسیب میبینند. آسیبهایی که روی پا تأثیر میگذارند معمولا در اثر صدمات مستقیم، استفاده بیش از حد و تکراری از پا و ضعفهایی مانند صافی کف پا ایجاد میشوند. فیزیوتراپیستهای ما در درمان طیف گستردهای از شرایطی که رو پاها تاثیر میگذارند مانند درد آشیل، تاندونیت آشیل، پیچخوردگی و دررفتگی مچ پا، التهاب غلاف کف پا و شکستگیهای ناشی از ایجاد فشار بیش از حد بر روی استخوانها، مهارت دارند.
نویسنده: https://niavaranclinic.com/author/bahaminattar/