والدین نمی توانند تغییراتی را که بلوغ ایجاد می کند کنترل کنند، اما راه های زیادی برای کمک به فرزندتان برای آماده شدن و مدیریت این گذار وجود دارد. برای مشاوره با روانشناس کودک و نوجوان اینجا کلیک کنید
صرف نظر از سن آنها، وقتی برای اولین بار متوجه شدید که کودک شما علائم بلوغ را نشان می دهد، بهتر است با پزشک اطفال خود مشورت کنید. برای دختران، بلوغ معمولاً با رشد سینه ها و موهای زیر بغل یا ناحیه تناسلی شروع می شود. برای پسران، بیضه های بزرگتر و موهای بدن ممکن است اولین نشانه باشد.
اما بهترین راه برای کمک به آمادگی کودک برای بلوغ، مدت ها قبل از ظاهر شدن علائم شروع می شود. دکتر میترانی می گوید: «هرچه زودتر بتوانید در مورد این موارد به روشی مناسب سن صحبت کنید، بهتر است. بحث بلوغ را با فرزندتان زودتر شروع کنید، حتی در حدود هفت یا هشت سالگی. مهم است که هرگونه انگ اطراف آن را از بین ببرید و اجازه دهید فرزندتان سوال بپرسد.
به خاطر داشته باشید که لازم نیست همه چیز را یکباره برای آنها توضیح دهید. در واقع، این ممکن است آنها را تحت تأثیر قرار دهد یا گیج کند. آن را به آرامی انجام دهید و اجازه دهید سؤالات فرزندتان به مکالمه کمک کند.
«اگر فرزند شما سؤالی دارد، از او بپرسید که چرا می‌خواهد بداند. سعی کنید اطلاعات بیشتری در مورد آنچه آنها از شما می خواهند به دست آورید و فقط اطلاعاتی را که آنها می خواهند به آنها بدهید. "شما می خواهید این گفتگوها را زودتر انجام دهید، اما همچنین می خواهید اتاق را بخوانید."
چه زمانی والدین باید به دنبال حمایت از سلامت روان باشند؟
اگر فرزند شما در مرحله بلوغ زودرس است و شما نگران سلامت روانی او هستید، می توانید به او کمک کنید تا مهارت های مقابله ای را تقویت کند. و مشاوره با یک درمانگر اغلب یک راه موثر برای انجام آن است.
«بسیاری از موارد درمانی - رفتار درمانی شناختی، رفتار درمانی دیالکتیکی -
دکتر وایت هاوس توضیح می دهد که به بچه ها مهارت هایی را آموزش می دهد که برای آگاهی از خود و آگاهی از احساساتشان نیاز دارند. و برای یادگیری راهبردهایی برای تشخیص اینکه چه زمانی افکاری در سر دارند که شاید بتوانند آنها را به چالش بکشند.»
والدین می توانند آموزش این مهارت ها را در اوایل شروع کنند، اما در دوران بلوغ، برقراری ارتباط موثر با فرزند شما می تواند سخت تر شود.
دکتر وایت‌هاوس می‌گوید : «وقتی بلوغ می‌شود، این رابطه تحت فشار قرار می‌گیرد، زیرا به طور طبیعی وظیفه رشدی نوجوانان جدا شدن و جدا شدن از والدینشان است». «بنابراین صحبت کردن با والدینشان سخت‌تر است و درگیری‌ها در جایی که قبلا وجود نداشت بیشتر است. والدین احساس می کنند فرزندشان به تازگی توسط یک هیولا تسخیر شده است و بچه ها نیز همین احساس را در مورد والدین خود دارند! و بنابراین یک درمانگر می تواند به ایجاد پل ارتباطی کمک کند."
همچنین تقویت مهارت های مقابله ای و تنظیم عاطفی در خانه برای والدین مفید است. یکی از بهترین راه‌ها مدل سازی مهارت های مقابله ای سالم است ، زیرا کودکان الگوهای رفتاری را از بزرگسالان اطراف خود می‌گیرند.