ADHD چه عوارضی دارد؟

بدون درمان، ADHD به طور بالقوه می تواند منجر به تعدادی از عوارض طولانی مدت شود. این عوارض ممکن است شامل موارد زیر باشد:

•  عزت نفس ضعیف .
• افسردگی و اضطراب
• اختلالات خوردن
• مشکلات خواب
• اختلال مصرف مواد
• رفتارهای پرخطر و تکانشی.
• حوادث رانندگی و صدمات مکرر.
• مشکل در روابط و سایر تعاملات اجتماعی.
• عدم موفقیت تحصیلی
• بی ثباتی شغلی

برای دریافت مشاوره در مورد درمان بیش فعالی کودکان اینجا کلیک کنید

تشخیص و آزمایشات

نحوه تشخیص ADHD

اگر نگران این هستید که فرزندتان ممکن است ADHD داشته باشد، اولین قدم این است که با ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی او قرار ملاقات بگذارید.  متخصص اطفال کودک شما یا متخصص دیگر می تواند با استفاده از مجموعه ای از دستورالعمل های ایجاد شده توسط آکادمی اطفال آمریکا تعیین کند که آیا کودک شما ADHD دارد یا خیر. این دستورالعمل ها به طور خاص برای کودکان 4 تا 17 ساله است. تشخیص ADHD در کودکان کمتر از 4 سال دشوار است، زیرا آنها می توانند خیلی سریع تغییر کنند، و بسیاری از کودکان در این سن به طور طبیعی بیش فعال یا بی توجه هستند. همچنین ممکن است تشخیص ADHD در نوجوانان به دلیل سایر شرایطی که ممکن است داشته باشند، مانند افسردگی یا اضطراب، دشوارتر باشد.

هیچ تست ADHD برای کمک به تشخیص این بیماری وجود ندارد . ارائه‌دهنده فرزند شما چندین مرحله را انجام می‌دهد و اطلاعات زیادی را برای کمک به تشخیص او جمع‌آوری می‌کند. عامل کلیدی این است که چندین نفر رفتارهای مرتبط با ADHD را در محیط‌های مختلف مشاهده می‌کنند، مانند مدرسه و خانه. تعدادی از افراد در ارزیابی رفتار فرزند شما مشارکت خواهند داشت، از جمله:

• شما.
• فرزند شما.
• ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی فرزند شما
• معلمان فرزند شما و سایر کارکنان.
• سایر مراقبین فرزند شما

بر اساس این اطلاعات گزارش‌شده، ارائه‌دهنده فرزند شما به نحوه مقایسه رفتار فرزند شما با سایر کودکان هم سن خود نگاه می‌کند. با توجه به علائم کودک شما، آنها همچنین از دستورالعمل های موجود در DSM-5-TR برای کمک به تشخیص ADHD استفاده می کنند. DSM-5-TR بیان می کند که:

• علائم کودک شما باید در دو یا چند موقعیت (خانه، مدرسه و/یا موقعیت های اجتماعی) رخ دهد و باعث اختلال در عملکرد شود.
• ارائه دهنده کودک شما باید وجود یا عدم وجود شش یا بیشتر علائم را شناسایی کند.
• علائم کودک شما باید به میزان قابل توجهی توانایی او را برای عملکرد در فعالیت های روزانه مختل کند.
• علائم آنها باید قبل از 12 سالگی شروع شده باشد.
• آنها حداقل شش ماه علائم داشته اند.

پس از اینکه کودک شما و علائم آن را ارزیابی کردند، می توانند به همراه نوع ADHD تشخیص دهند. ارزیابی دقیق رفتار بسیار مهم است (نه فقط آزمایش عصب روانشناختی توجه)، زیرا بسیاری از کودکانی که کاملاً باهوش هستند ممکن است در مدرسه عملکرد خوبی داشته باشند حتی در حالی که علائم بی توجهی نشان می دهند.

آیا من ADHD دارم؟

ADHD حدود 4.2٪ از بزرگسالان ایالات متحده را تحت تاثیر قرار می دهد. اما به احتمال زیاد تعداد بیشتری از بزرگسالان مبتلا به ADHD تشخیص داده نشده وجود دارد. در برخی موارد، ممکن است تشخیص ADHD در بزرگسالی به دلیل شرایط دیگری مانند افسردگی و اضطراب دشوار باشد.

شما ممکن است علائم ADHD را در طول تشخیص کودکتان در خود بشناسید. برای تشخیص ADHD در بزرگسالی، باید حداقل پنج مورد از علائم مرتبط با این بیماری را داشته باشید. علاوه بر این، باید شواهدی وجود داشته باشد که نشان دهد این بیماری در دوران کودکی شروع شده است. چندین عامل اضافی در تشخیص نقش دارند، از جمله:

• تاریخچه رفتار در کودکی
• مصاحبه با شریک زندگی تان، والدین یا دوست صمیمی که شما را به خوبی می شناسد.
• معاینه فیزیکی (که ممکن است ارائه دهندگان به شما بدهند، اما ضروری نیست).
• تست های روانشناختی (که ارائه دهندگان اغلب از آنها استفاده می کنند، اما ضروری نیستند).