انواع روان درمانی

روان درمانی بسته به نیازهای فرد و سبک درمانگر می تواند قالب های مختلفی داشته باشد.

درمان فردی

این محبوب ترین شکل روان درمانی است که شامل کار انفرادی با درمانگر در محیطی امن، مراقبتی و محرمانه است.

درمان انفرادی به درمانگر و مراجع اجازه می دهد تا روی یکدیگر تمرکز کنند، یک رابطه قوی ایجاد کنند و برای حل مسائل مراجع با هم کار کنند.

این نوع روان درمانی، بحث های عمیق را تشویق می کند و توجه کامل به مشتری معطوف می شود.

درمان انفرادی ممکن است برای افرادی که محیط های گروهی را دوست ندارند و احساس می کنند که می توانند فردی بازتر و صادقانه تر باشند، بهترین باشد.

زوج درمانی

زوج درمانی شامل کار با درمانگر به عنوان یک زوج برای بهبود عملکرد زوج در یک رابطه است.

با درمانگر، زوج ها می توانند مسائل را در رابطه خود بررسی کنند، روی ارتباطات خود کار کنند، تعاملات را بهبود بخشند و تعارض را حل کنند.

در حالی که بسیاری از افراد ممکن است برای حل مشکلات به دنبال زوج درمانی باشند، این می تواند در هر مرحله از رابطه مفید باشد. افرادی که در روابط شاد و سالم هستند هنوز هم می توانند از درمانی که ارتباطات و ارتباط آنها را تقویت می کند، بهره مند شوند.

افراد همچنین ممکن است زمانی که اختلافات حل نشدنی دارند، در ابراز احساسات مشکل دارند یا خواهان یک رابطه قوی تر هستند، به دنبال آن باشند.

خانواده درمانی

خانواده درمانی بر بهبود پویایی درون خانواده متمرکز است و می تواند افراد متعددی را در یک واحد خانواده شامل شود.

درمانگر ممکن است مشاوره قبل از ازدواج، مشاوره کودک، و مشاوره جدایی و طلاق ارائه دهد.

خانواده درمانی می تواند به مراجع کمک کند تا مهارت های ارتباطی بین فردی جدیدی را توسعه دهد، به اعضای خانواده کمک کند یکدیگر را بهتر درک کنند، رفتارهای منفی را تغییر دهند، تعارضات را حل کنند و محیط خانه ای با عملکرد بهتر ایجاد کنند.

خانواده درمانی می تواند به خشم، اضطراب، مشکلات عزت نفس و اندوه کمک کند.

گروه درمانی

گروه درمانی شامل گروه کوچکی از افراد است که معمولاً هدف مشترکی دارند. این به اعضای گروه اجازه می دهد تا از دیگران حمایت کنند و از آنها حمایت کنند و همچنین مهارت ها و رفتارهای جدیدی را در یک گروه حمایتی تمرین کنند.

این گروه معمولاً یک تا دو ساعت در هفته ملاقات می‌کنند و افراد نیز ممکن است در درمان انفرادی شرکت کنند. افراد می توانند از تعامل با درمانگر و همچنین از طریق تعامل با دیگرانی که چالش های مشابهی را تجربه می کنند، سود ببرند.

اگرچه شرکت در یک گروه ممکن است ترسناک به نظر برسد، اما می تواند به افراد کمک کند تا متوجه شوند که با مشکلات خود تنها نیستند.

گروه درمانی همچنین می تواند به افراد کمک کند تا مهارت های ارتباطی را توسعه دهند، یاد بگیرند مسائل خود را بیان کنند و انتقاد دیگران را بپذیرند.