انجمن شناخت و درمان واژینیسموس ماماسایت سال 99

من اصلا مراحلشو نمیدونم هرچی گشتم پیدا نکردم 

راهنماییم میکنی 

کسی نیست ولی من هی میام از پیشرفتم میگم 

بچه ها من الان موفق شدم انگشتمو تا انتها داخل کنم وسطش همش نفس عمیق میکشیدم و سعی میکردم به چیزی فکر نکنم یه آهنگم گذاشتم که استرس نگیرم واقعا خیلییی راحت بود و اصلانم درد نداشت حتی یه ابسیلون چندبار داخل و خارج کردم و راحت بود ولی نه کوش پاکن میتونم داخل کنم نه چیز دیگه ای 

الان موندم چیو جایگزینش کنم 

انگشت چون سیخ نیست و حالت انعطافی داره راحت بود بنظرم چیزای دیگه هنوز واسم کابوسه موندم که چجوری سرنگارو داخل کنم (من چیزی از دیلاتور و ساختش نمیدونم) راستی اینم بگم که چند بار قبل از اینکه انگشت کنم تمرین کگل کردم 

صفحه اول همین تاپیک  پست اول روی کلمه اینجا کلیک کن  پایین پایین صفحه در مورد کگل . دیلاتور و وارسی اینا همه توضیح داده. 

من دوباره نتونستم 😭

باز تلاش کردم اما همون انگشتم نتونستم 

وقتایی که استرس داشته باشم یا عصبی باشم و تمرکز نداشته باشم اصلا نمیتونم الان دو روزه دارم تلاش میکنم نمیشه 

به دکترم گفتم توروخدا بدون این کارا ار افم کن یا بیحس کن بوتاکس کن گفت نمیشه اگر خودت نتونی 

واقعاااا ناراحتم 

من خیلیییی قابلیت دارم خیلی کارا بلدم کاراییکه کمتر دختری میتونه انجام بده ولی تو این مثه چی موندم 

انگار هیچم و بدرد نخور 

کساییکه درمان شدن بیان کمک کنن لطفا 

کساییکه درمان شدن بیان کمک کنن لطفا 

سلام به همه عزیزان.

اول یه تبریک ویژه به اعضایی که جدیداً بانوشدنشون رو اعلام کردن.امیدوارم که توی همه مراحل زندگیتون شاد و موفق باشین و در کنار همسرتون بهترین لحظه ها رو تجربه کنین

و یه خسته نباشید و خدا قوت هم به همه عزیزانی که در حال تمرین هستن و مطمئن هستم اگه اصولی و مستمر تمرین کنند به زودی خبر بانو شدنشون رو میشنویم و با خوشحالیشون از صمیم قلب خوشحال میشیم

Mnik عزیز ،من اردیبهشت پارسال با همین سایت بدون هیچ دکتر رفتنی و بدون هیچ هزینه اضافی ،فقط و فقط با تمرین مستمر تونستیم درمان بشم .اولین کامنت و تجربه درمان شدنم رو میتونی توی صفحه ۹۸ همین تاپیک مطالعه کنی عزیزم.

راستش من شخصاً مخالف استفاده از گوش پاک کن و سرنگ و هرگونه وسیله ای که خشک باشه هستم چون خدایی نکرده ممکنه باعث آسیب به دیواره واژن بشه  .

خیلی خوبه که تونستی حتی شده یکبار انگشتت رو داخل ببری خیلی ها همینکتر رو هم نمیتونن.پس بهت قول میدم که خیلی راحت میتونی حتی بدون انجام آر اف مشکلت حل بشه.واقعیتش من اطلاعی ندارم که آر اف میتونه کمک کننده باشه یا فقط یه هزینه اضافی هست چون خودم اصلا اینکار رو انجام ندادم.

بهت توصیه میکنم که دیلاتور بسازی.دستکش استریل جراحی از داروخانه بگیر(از اونا که تو هربسته فقط یه جفت هست نه از اون دستکش هایی که ۲۰جفت توی جعبه هست ،چون اونا استریل نیست و خداایی نکرده باعث عفونت میشه).داخل انگشت کوچیکش رو از پنبه پر کن و انتهاش رو گره بزن.دیلاتورت نباید شل و ول باشه و و زیادی هم سفت و سختش نکن.

حتما هم از لوبریکانت ساده بر پایه آب استفاده کن و به جای انگشت از دیلاتور استفاده کن.قطر دور اولین دیلاتورت احتمالا حدود ۴ تا ۵ سانت میشه که واسه شما که انگشتت رو داخل کردی خیلی راحتتره چون همقطر تقریبا همون انگشتت بلکه شاید کمتر هم باشه.

بهت توصیه میکنم که وقت بزار کامنتهای انجمن های سالهای ۹۵ و ۹۶ رو از اول بخون  و ببین چه جور افرادی که خیلی ترسو بودن تونستن و درمان شدن و هم اینکه راه و روش درمان به دستت میاد و هم جواب سوالاتی که ممکنه واست پیش بیاد هم توی همین کامنتهای اعضای سالهای قبل، میتونی پیدا کنی.من خودم تک تک کامنتهای سالهای ۹۵ و ۹۶ و ۹۷ رو در عرض یکی دوماه خوندم .هم انگیزه گرفتم و هم راه و چاه به دستم اومد.

حتما اولین تاپیک همین انجمن هم کامل بخون تا روش درمان به دستت بیاد.

من به دلیل مَشغله زیاد اینجا نمیام.پس حتما از کامنت های درج شده از  انجمن سالهای قبل کمک بگیر چون اینجا خیلی خلوته و مثل سالهای قبل اعضایی نیستن که هر روز به سوالات اعضای جدید پاسخ بدن.

راستی یادت باشه که نمیتونم و نمیشه و ناامیدی ندااااااریم اینجا.پس موقع تمرین با یه لبخند بزرگ روی لبهای خوشگلت تمرین کن

موفق و پیروز باشی.

وای عزیزمممم z99 خیلییییی ممنونم واقعا مرسی که انقدر بهم انگیزه دادی خیلی خیلی ممنونم ازت 

واقعا نیاز به انگیزه دارم 

اسپکتولوم راحت وارد واژنم میشه انگشت رو میتونم تحمل کنم ولی آلت نه  

تازه همه اینارو فقط وقتایی که اکیم میتونم یکذره استرس داشته باشم عین دیوار اجری میشه 😭 

همسرم خیلی باهام راه میاد ولی من ازش خجالت میکشم که نمیتونم 

سلام دوستان، من تازه با این سایت اشنا شدم

من ۷ سال هست که مشکل واژینسموس دارم! واقعا فشار زیادی احساس میکنم و فکر میکنم دارم زندگیمو میبازم! همسرم هم به شدت ادم گرمی هست و خودم هم به شدت عذاب وجدان دارم و تا حرف این موضوع پیش میکشه دعوامون میشه

مشکل اینه من دیگه اصلا حتی تمایلی به رابطه ندارم و حتی دیگه روابط سطحی هم نداریم! حتی دیگه حسی هم ندارم ، یعنی انقدر که همسرم سر این موضوع سرکوفت زده و تنش روانی داشتم، دیگه اصلا احساس نیاز هم ندارم و به شدت سرد شدم! حتی از التش متنفر شدم😭

راستش من حتی نمیدونم مشکلم واژینسموس هست یا نه، دکتر هم نرفتم چون ادم به شدت درونگرا و خجالتی هستم!

یعنی من بر خلاف اکثر کامنت ها ، با پیش نوازی و معاشقه اجازه دخول دادم اما اصلا الت داخل نمیشه ، یعنی حس میکنم بزرگه یا جلوش بسته هست و مدام میلغزه و بیرون میاد ! بیشتر از یک سانت نمیره داخل ولی با معاشقه انگشت کامل وارد میشه

اما با حرکت ناگهانی و بدون مقدمه کاملا گارد دفاعی میگیرم و همسرم از خودم دور میکنم، و خیلی هم کم پیش میاد اجازه بدم اصلا نزدیکم بشه😭

حالا به نظرتون مشکل من چی هست؟ واژینسموس هست یا پرده مشکل داره؟

حوراسای عزیزم سلام

مطمئن باش یه روزی (که امیدوارم و طلب میکنم از خداوند که بسیار نزدیک باشه)

میای اینجا و تایپ می کنی...

من بانو شدم و‌ درمانم تمام شد....

عزیزدل،درمان این بیماری ذهنی،فقط با همون ذهن امکان پذیر هستش

من هر موقع وارد سایت میشدم،دوستانی بود که میگفتند«از من ترسو تر نبوده» اما من اعتقاد داشتم که ترس من از اونها قوی تره...

تا روزی که مطمئن شدم ایماااااان نقطه مقابل ترس

ایمان به خدا،خودم،و در نهایت هدف درمانم

پشتکار و تلاش هر روزه و بی وقفه ام

تو میتونی،من مطمئنم

چون من با اون همه ترس تونستم

ماهور دریا سلام.خوش آمدی....

اینقدر از کامنتت من هم ناراحت شدم که با همه مشغله فکری و کاری گفتم حتی شده اینجا یک کامنت واست بزارم چون دقیقا میفهمم توی چه حالی هستی.احتمالا کامنت قبلی من که توی همین صفحه در راهنمایی دوست عزیز دیگه گذاشتم رو خوندی.....

عزیزم من هم روزی همدرد تو بودم منتها دو سال و نیم این مشکل رو داشتم و حتی اسم این مشکل رو نمیدونستم که بطور اتفاقی با این سایت آشنا شدم و با انجام تمرینات مستمر و تلاش و اراده توی دو ماه و نیم مشکلم حل شد و درمان شدم....

ماهور جان من هم مثل تو آدم درونگرا و خجالتی بودم ولی به محض اینکه دیدم نمیشه هرجوری که بود واسه معاینه نوع پرده پیش یه دکتر زنان رفتم...عزیزم اولین کاری که باید انجام بدی حتما یه معاینه ساده پیش یه ماما یا دکتر زنان هست که مطمئن بشی پرده معمولیه و تیغه دار نیست ،اون موقع میتونی تمرینات رو انجام بدی و در عرض مدت کوتاهی مشکلت حل بشه و درمان بشی....

هنوز هم دیر نشده عزیزم حتی یادم هست یه خانمی بود که ۱۲ سال این مشکل رو داشت و با تمرینات همینجا بانو شد....ولی خواهرانه و دلسوزانه بهت میگم نزار بیشتر از این دیر بشه....خجالت معاینه رو کنار بزار ،به این فکر کن که فقط قراره یکبار توی زندگیت اون دکتر رو ببینی و دیگه اون شمارو نمیبینه و نه اصلا شما توی یادش میمونی.اون دکتر هزاران نفر رو میبینه و معاینه میکنه پس چرا خجالت؟؟؟؟....مگه قراره با اون دکتر رفت و آمد داشته باشی که خجالت بکشی؟؟؟؟بعدش هم اگه سختت هست که کل ماجرا رو بهش بگی و مورد قضاوت قرار بگیری ،لازم نیست بهش بگی هفت ساله،بهش بگو چندماهه ازدواج کردم و موفق نشدم میخوام نوع پرده رو بدونم که معمولیه و تیغه دار نباشه....همین ،دو سه دقیقه بیشنر که طول نمیکشه....نزار زندگیت و روح و روانت بیشتر از این آسیب ببینه....به خودت فکرکن به زندگیت فکر کن....نزار بیشتر از این توی انزوا و گوشه گیری و دلزدگی بمونی....نزار دیرتر بشه که شاید خدایی نکرده دیرتر اگه شد دیگه خیلی دیر شده باشه و حسرت اینو بخوری که چرا زودتر خودت رو درمان نکردی....اول به خودت فکر کن که این حق تو هست که تو هم لذت ببری و نزاری باعث عدم اعتماد به نفس و افسردگیت بشه.بعدش به همسرت فکر کن عزیزم.....راستش باید به همسرت حق بدی،میدونی چرا؟؟؟چون واسه یه مرد خیلی کنترلش سخته،....عزیزدلم،دوست قشنگم،خواهر گلم شاید اگه یک سال اول زندگی باشه یک مرد صبر کنه و انتظار بکشه ولی وقتی از سمت زن هیچ حرکت و تلاشی واسه درمان شدن نبینه دیگه خودت بگو به چی دل خوش کنه،وقتی خودت میگی توی این مدت حتی دکتر فقط واسه معاینه نوع پرده نرفتی پس خودت هم به همسرت حق بده....دوستم واژینیسموس اسم یه مشکل هست ولی دور از جون بیماری لاعلاج که نیست که درمان نداشته باشه....پس اگه همسرت رو هنوز دوس داری اگه زندگیت واست هنوز مهمه،اگه خودت رو دوس داری دیگه نزار از این بیشتر زمان رو از دست بدی که اگه اینکارو انجام بدی اینجا دیگه همسرت مقصر رفتارهاش نیست بلکه کوتاهی رو از جانب شما میبینه که حتی یه قدم واسه درمان برنداشتی.....ببخش اگه راحت باهات صحبت کردم،چون مثل خواهر خودم دیدمت چون من هم زمانی رنج تورو کشیدم و حال و روزت رو درک کردم ،اینارو گفتم تا اگه هنوز نشستی با توکل به خدا بلند بشیو ناامیدی رو از خودت دور کنی و همین فردا اولین قدم رو برداری و بری معاینه.....اگه زندگیت رو دوست داری نجاتش فقط به دست خودت هست... یه لحظه فکر کن اگه قضییه برعکس بود و همسرت مشکلی داشت که نمیتونست رابطه برقرار کنه و تو ادم به شدت گرمی بودی از اینکه همسرت واسه درمان حتی یه قدم هم بر نمیداشت اون موقع تو چه حالی بهت دست میداد؟ ....دوست گلم توروخدا دیگه امروز فردا نکن زندگی یه رابطه دو طرفه هست باید دو طرف هوای هم رو داشته باشن...به همسرت نشون بده که دوسش داری و درکش کن و واسه درمان تلاش کن و خودت رو بهش ثابت کن .بزار شیرینی لحظه های دوتاییتون ،همه دلسردی این مدت رو پاک کنه،...هنوز دیر نشده ولی به شرط اینکه دیگه پشت گوش نندازی گلم....اون خانمی که گفتم بعد از ۱۲ سال تونست و بانو شد ،خودش و همسرش از خوشحالی اشک شوق میریختن.....پس یه یا علی بگو و امیدوارانه بگو به اسم الله....لبخند فراموش نشهتو میتونی چون من و خیلی های دیگه تونستیمم....

همینجور که قبلا گفتم من زیاد نمیتونم اینجا کامنت بزارم....کامنتهای انجمن های سالهای قبل خیلی کمک کننده هست راه و روش درمان و چگونگی تمرینات به دستت میاد و بهت انگیزه میده .صفحه اول همین انجمن هم که خانم خیابانی روش درمان رو توضیح دادن اونم کامل مطالعه کن....البته شروع تمرین میشه بعد از مطمین شدن از اینکه پرده معمولیه و تیغه دار نباشه.....

اگه تهران هستی میتونی  اصلا واسه معاینه پیش دکتر خیابانی بری و کامل در جریان بزاریشون....اگه هم که نه ؛پیش یه دکتر زنان برو و بعدش که تز بابت نوع پرده خیالت راحت شد تمرینات درمان واژینیسموس رو که خانم خیابانی گفتن انجام بده....مطمین باش اگه اصولی و روزانه و بدون عجله تمرین کنی به زودی خبر بانوشدنت رو اینجا مینویسی و از صمیم قلب خوشحالم میکنی...

موفق و پیروز باشی 

دوست عزیز z99 ممنون بابت وقت و انرژی که گذاشتی پاسخ دادی... واقعا خدا بهترینها رو نصیبت کنه

حرفات انقدر قوت قلب بهم داد که با خوندنش کلی اشک ریختم. اخه اولین بار بود راجع به این قضیه با کسی صحبت کردم و راهنمایی گرفتم، انقدر ناامید و سردرگم هستم توی زندگیم که واقعا به یه همدلی نیاز داشتم😭 حق با تو هست یه بخش بزرگ از افسردگی و ناامیدی من هم به عذاب وجدانم‌ مربوط میشه، باورت نمیشه شبا که به چهره همسرم توی خواب نگاه میکنم کلی اشک میریزم و دلم براش میسوزه که چرا باید با این طبع گرمش یه شب دیگه به این وضع بخوابه و غم دلش هم به هیشکی نتونه بگه😭 حتی با اینکه دلگرم شدم دیدم تو این سایت من تنها نیستم و کلیا مثل من هستن ، اما بازم فکر میکنم من از همه بدبخت ترم!

ولی حس میکنم با حرفات کمی از سردرگمی در اومدم، الان میدونم که پس قطعا باید اول برم معاینه و فقط یه سوال  دارم ، چه متخصصی؟ 

متخصص زنان معمولی یا سکس تراپ یا ...؟من چون کیست هم دارم و مراجعه کردم برای درمان( الکی گفتم مجردم که سونو شکمی بشم😰)  میبینم الان تمام متخصصان زن معمولی کارشون شده در خصوص بارداری و ... جوری که اصلا نمیدونم این کارهام انجام میدن یا نه

من تهران نیستم متاسفانه ، اما ممنون میشم راهنماییم کنی که چه متخصصی باید برم عزیزم؟

سلام ماهورجان..‌.

عزیزم شاید باورت نشه ولی من هم با خوندن کامنت قبلیت خیلی ناراحت شدم چون خودم هم چه شب و روزایی دقیقا حال تورو داشتم و با پوست و استخونم میفهمم چه حالی داری ولی من و هزاران نفر دیگه رو  ببین و کامنتهای اعضای انجمن های سالهای قبل رو بخون ببین چقدرها با همین تمرینها در زمان کوتاهی این مشکل رو در عین ناباوری فقط با تلاش و اراده تونستیم شکست بدیم .جوری که الان به اون روزا میخندیم....پس تو هم میتونی فقط ایمان داشته باش و خودت رو باور کن و یکی دو ماهی رو وقت بزار واسه تمرین.....بهت قول میدم اگه بدون شتابزدگی و به صورت اصولی و پیوسته تمرین کنی به زودی خبر بانوشدنت رو بهمون میدی...‌‌عزیزدلم دیگه غصه نخور فقط تو این مشکل رو نداری بابت این مشکل عذاب وجدان هم نداشته باش دیگه چون داشتن واژینیسموس دست تو نبوده ولی الان که  مطلع شدی که مشکل از کجاست دیگه درمانش دست خودت هست پس الان دیگه کوتاهی نکن ،با درمان, بخدااااا یه باری از روی دوشت برداشته میشه و احساس سبک شدن میکنی و انرژی و شور و نشاط قبلیت دوباره به امید خدا به زندگیت قشنگترین رنگ رو میده.دوست گلم پس ناراحتی و عذاب وجدان رو بریز دور چون الان دیگه قصد و هدفت واسه تمرین و درمان جدی هست و قراره اول خودت و بعد همسرت رو خوشحال کنی

در مورد سوالت هم یه متخصص زنان ساده یا حتی یه ماما هم میتونه معاینه کنه.من پیش یه متخصص زنان و زایمان رفتم  گفتم چند ماهه ازدواج کردم و هرکاری کردم واسه رابطه نشد و فقط همسرم با انگشت امتحان کرد که هیچ خونی هم ندیدم،بهش گفتم میخوام ببینم پرده از بین رفته با انگشت یا نه؟من اینجوری گفتم به دکتر البته با کلی رنگ به رنگ شدن ولی بعدش دیدم اصلا خجالت هم نداشتچون اونا خیلی واسشون عادیه آخه کارشونه....اصلا هم طول نمیکشه در حد یکی دو دقیقه یه نگاه میکنه و بهت میگه که معمولیه پرده و مشکلی نداره....همین عزیزم

حتما بهت توصیه میکنم توی وقتهای بیکاریت کامنتهای انجمن های واژینیسموس سالهای قبل مثلا سال ۹۵  و ۹۶ رو از صفحات اولش بخونی چون توی اون انجمن ها, دو سه نفر اعضای ثابت درمان شده بودن که به عنوان راهنمای اعضای جدید بودن و تمام سوالات و مشکلاتی که واسه اعضا پیش میومد رو به خوبی جواب میدادن ....این باعث میشه که هم ببینی چه جور حتی ترسو ترین افراد تونستن با همین تمرینات خبر بانو شدنشون رو بدن و هم اینکه انگیزه و انرژی بهت میده وقتی روند درمانشون رو ببینی و هم اینکه راه و چاه بیشتر به دستت میاد و تجربه های دیگران واسه تو مثل یه چراغ راهنما میشه .....من خودم از خواننده های خاموش بودم و کارم این بود که با اینکه شاغل بودم ولی توی اوقات بیکاری تمام کامنتهای انجمن های سالهای گذشته رو از اولین تا آخرین صفحه مثل یه کتاب داستان میخوندم و انگیزه و امیدم هزاربرابر میشد و کلی تجربه به دستم اومد....

از خداوند بهترین و قشنگترین لحظات رو واست میخوام ..‌‌..به امید اینکه خیلی زود خبر بانو شدنت رو ببینم....خدا یار و نگهدارت باشه

ممنون ازت z99 عزیز... حرفات برام خیلی دلگرم کننده بودن... باشه عزیزم سعی میکنم برم اول کامنتا بخونم، اخه منم مثل خودت شاغلم و ساعت ازادم کم هست

منم برات ارزوی بهترینها رو دارم عزیزم😍

سلام‌ دوستان، من چند ماه پیش اینجا پیام میگذاشتم و درمان رو شروع کرده بودم ولی چون اینجا خلوت بود و من آدم حساسی بودم، متاسفانه  روحیم ضعیف شد و درمان نشدم، البته خیلی از بچه ها اینجا درمان شدند، بیشتر از یکماه پیش توی اینستگرام با پیج مائده خانوم vag.inism آشنا شدم، مدتها استوری ایشون رو چک میکردم و از خبر درمان شدگان انرژی میگرفتم چندبار به دایرکتشون پیام دادم و مشاوره اولیه شدم بالاخره با هزار دودلی ثبت نام کردم، من رو عضو گروه واتساپ کردند،

دیدم چقدر آدمهای مثل خودمون توی گروه هستند، بالاخره با نکات و تمرین‌هایی که می‌گفت بعد از بالای 5 سال یکبار موفق شدم، بدون درد و سوزش که از شانس الان خوردم به پریودی و ادامه موند برای بعد،

من مدتها پیامهای بچه ها رو توی ماماسایت میخوندم، منتظر بودم نتیجه بگیرم و بعد خبر بدم، دلم نیومد هیچی نگم، گفتم شاید مسئله کسی حل بشه، چند روز پیش یکی از بچه‌ها ها بعد 12سال خداروشکر مشکلش حل شد، انشاا... که همه مون مشکلمون حل بشه، برای منم دعا کنید