(ویرایش)
مونا خانوم
اشکال نداره عزیزم
همه مون یه جوری آسیب دیدیم ازین فرهنگ
به بهانه ی جلوگیری از آسیب دیدن پدر ها و مادرها خودشون خیلی آسیب ها زدن و واژینیسموس یکیشه
من هیچ وقت فکر نمیکردم یعنی به مخیله م هم خطور نمیکرد که ممکنه یه چنین بیماریی داشته باشم
من خیلی روشنفکر بودم و از نوجوونی اصلا برام مهم نبود ویرجین و باکره باشم چون معتقد بودم اگه کسی منو میخواد باید به من و همه ی نیازهای طبیعیم و تصمیماتم برای ارضاشون احترام بزاره و اگه کسی قراره منو بخاطر بکارت ول کنه پس بهتره اصلا نباشه
ولی هیچ وقت به نظرم هیچ ادمی برای رابطه مناسب نمیومد تا اینکه ازدواج کردم
هیچ وقت یادم نمیره وقتی دردم گرفت و بعد از چندین بار تلاش کردن نمیتونستم حتی ۵ میلیمتر رو تحمل کنم جقد ناامید بودم و گریه کردم
همه ش میگفتم من چمه ، چرا همه میتونن ولی من نه
و مطمعن بودم درد پرده اینجوری نیست چون خواهرم ارشد مامایی داشت و برام توضیح داده بود از همون ۱۷ سالگی
بعد از تحقیقات و اقدام های ناموفق قراوان متوجه شدم واژینیسموس دارم
حالا که درمان شدم میخوام باردار شم سنم داره میره بالا
دعا کنین یه دختر بیارم
میخوام اینو بگم و قصدم از همه ی حرفا این بود که
اصلا نا امید نباش
میدونم چقدر میتونه به ادم احساس بی کفایتی بده این بیماری
ولی میتونم بگم مطمعنم که بهش غلبه میکنی ❤❤❤